مهدی حمزهپور - Assistant Professor of Industrial Management Faculty of Management School, University of Imam Sadeq (AS) (Author)
مجتبی جوادی - Graduate student of Islamic Studies and Public Administration of University of Imam Sadeq (AS);

چکیده نخستین منبع راهبردی انسانها و سازمانها در این عصر، دانش محسوب میشود و سازمانهایی موفق هستند که به ایجاد دانش جدید بپردازند، آن را به شکلی گسترده در سراسر سازمان خود توزیع کنند و بهسرعت این دانش جدید را به فناوری و محصولات جدید تبدیل کنند. جوامع علمی و تجاری هر دو بر این باورند که سازمانها با قدرت دانش میتوانند برتریهای بلندمدت خود را در عرصههای رقابتی حفظ کنند. جهت موفقیت سازمانها در این زمینه و دستیابی به قدرت دانش، شناخت مبانی معرفتشناسی و فلسفی مدیریت دانش امری ضروری بهنظر میرسد. فلسفه مدیریت دانش بهعنوان یک رشته هم در دیدگاه اسلامی و هم در دیدگاه غربی شناخته شده است و میتواند بهعنوان منبع اقتصاد، قدرت و رفاه شناخته شود. تمرکز بر روی فلسفه مدیریت دانش و مقایسه دیدگاه سنتی و مدرن آن منجربه کشف راههای جدیدی میشود که دانش ازطریق آن شناخته، مدیریت و اعمال میشود. در دیدگاه رایج غربی منبع نهایی دانش، انسان است؛ درحالیکه در دیدگاه اسلام، منبع نهایی دانش خداوند است. اسلام کاملترین ویژگیهای معرفتی را دارد و هیچ مکتبی به اندازه اسلام برای دانش، معرفت و آگاهی ارزش قائل نیست و هیچ دینی مانند دین مبین اسلام، انسانها را از خطر جهل بر حذر نداشته است. هدف این مقاله تبیین مبانی معرفتشناسی و فلسفی مدیریت دانش در غرب و بازخوانی و مقایسه آن براساس معرفتشناسی دینی و مبانی اسلام است. پس از درک عمیق تفاوت ماهوی مدیریت دانش در غرب و اسلام، زمینه برای جایگزینی مبانی معرفتشناسی دینی با مبانی موجود فراهم میشود.

Keywords: knowledge, knowledge management, management of Islamic knowledge, the theoretical foundations of knowledge., کلیدواژهها: دانش, مدیریت دانش, مدیریت دانش اسلامی, مبانی فلسفی, معرفتشناسی.