حسن سبحانی - استاد دانشکده اقتصاد دانشگاه تهران
ناصر پورصادق - دانشیار گروه مدیریت، دانشکده مدیریت راهبردی، دانشگاه و پژوهشگاه عالی دفاع ملی و تحقیقات راهبردی
محمد عباسی - عضو هیات علمی (استادیار) موسسه آموزش عالی مدیریت و برنامه ریزی
پیمان باباخانلو - دانشآموخته مدیریت راهبردی دانشگاه عالی دفاع ملی، مشاور معاونت امورتعاون (وزارت تعاون، کار و رفاه اجتماعی) و نویسنده مسئول

اگرچه تعاون از دیرباز در فرهنگ ایرانی و آموزه­های اسلامی مورد توجه و تاکید بوده است، اما فعالیت­ اقتصادی در قالب تشکل­های تعاونی، قدمتی حدود ۸۰ ساله داشته و در عمر نسبتا کوتاه خود، شاهد فراز و نشیب­های فراوانی در سه حوزه اصلی شامل قوانین ومقررات، ساختار و اجرا بوده است. این مسیر پر فراز و فرود، حاصل فقدان الگویی منسجم برای ساماندهی، اداره و توسعه بخش تعاونی کشور از ابتدا تاکنون است. بهطوریکه مدیریت در این حوزه، بعضا سلیقهای، اقتضائی و با نگاه ابزاری بوده است. جایگاه رفیع اقتصاد تعاونی در قانوناساسی، تاکید امام راحل(ره) بر مشارکت آحاد مردم در اداره امور کشور و توجه ویژه مقام­معظم رهبری (مدظلهالعالی) به پیشرفت اقتصادی توام با عدالت، دغدغه اصلی این تحقیق است که در پی دستیابی به دکترین، اهداف و سیاستهای مدنظر ولایتفقیه میباشد. برای تدوین این تحقیق، از روشهای متنوع تحقیق کیفی، شامل: تحلیل محتوا و تحلیل گفتمان براساس روش نظریهمبنایی (دادهبنیاد) استفاده شده است. براساس نتایج تحقیق، در دکترین امام و رهبری، فقرزدایی، عدالت محوری، استقلال اقتصادی، پیشرفت اقتصادی مبتنی بر عدالت و محور بودن ارزشهای اسلامی در اداره امور مورد تاکید بوده و در زمینه اهداف، تحقق اقتصاد اسلامی، بسط عدالت اجتماعی، افزایش مشارکت عمومی در اقتصاد، ایجاد اشتغال و افزایش سهم بخش تعاون مورد توجه است. سیاستها نیز شامل: توانمندسازی، فرهنگ­سازی، مبارزه با رانت و فساد، دانش­بنیان کردن اقتصاد ملی، بهکارگیری منابع انسانی متعهد و متخصص و مردمی­کردن اقتصاد میشود.

اقتصاد بخش تعاونی, دکترین, اهداف, سیاستها