جداسازی و همسانهسازی ژن کاهنده جیوه معدنی (merA) از باکتریهای مقاوم به جیوه
Publish place: Biological Journal of Microorganisms، Vol: 7، Issue: 25
Publish Year: 1397
نوع سند: مقاله ژورنالی
زبان: Persian
View: 219
This Paper With 14 Page And PDF Format Ready To Download
- Certificate
- من نویسنده این مقاله هستم
استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:
شناسه ملی سند علمی:
JR_BJM-7-25_002
تاریخ نمایه سازی: 19 اردیبهشت 1400
Abstract:
مقدمه: برخی باکتریها با داشتن ژن merA کدکننده آنزیم کاهنده جیوه معدنی، توانایی ژنتیکی برای حذف جیوه از طریق احیای جیوه معدنی و تبدیل آن به شکل گازی و در نتیجه پاکسازی منطقه آلوده را دارند. هدف مقاله حاضر، جداسازی ژن merA از باکتریهای مقاوم به جیوه و همسانهسازی آن در وکتور بیانی مناسب به منظور طراحی وکتور پایهای برای تولید این آنزیم در باکتری و استفاده از آن برای پاکسازی محیطزیست است. مواد و روشها: تعدادی باکتری موجود در مناطق آلوده به جیوه برای جداسازی ژن merAانتخاب شدند. واکنش زنجیرهای پلیمراز برای جداسازی و همسانهسازی ژن merAبا استفاده از آغازگرهای اختصاصی روی ژنوم چهار باکتری Klebsiella pneumoniae،Pseudomonas aeruginosa،Serratia marcescensوEscherichia coli انجام شد. قطعههای تکثیری در وکتور بیانی pET۲۱a+، همسانهسازی شدند و به روش شوک حرارتی به باکتریهای مستعد E. coli TOP۱۰ تراریزش شدند. خوشهبندی ژن کلونشده با ژنهای موجود از این نوع در NCBI با استفاده از نرمافزار MEGA ویرایش ۴ و بررسیهای بیوانفورماتیکی برای توالی آنزیم پیشبینیشده انجام شدند. نتایج: ژن merAبا طول ۱۶۸۶ جفت باز از باکتریهای K. pneumoniaeوE. coliجداسازی شد. وکتورهای نوترکیب به روشهای مختلف تایید شدند و درستی کار با انجام توالییابی تایید شد. نتایج خوشهبندی، شباهت زیاد این ژن با ژن آنزیم کاهنده جیوه معدنی K. pneumoniaeوE. coli در NCBI را نشان داد. بحث و نتیجهگیری: وجود ژن merA در باکتریهای سازگار به مناطق آلوده به جیوه، یکی از عوامل مقاومت است که با همسانهسازی آن در وکتور حاوی پروموتور بیانی و انتقال آن به باکتریها، ایجاد و یا افزایش توانایی باکتریهای حساس در حذف مقادیر زیاد جیوه امکانپذیر خواهد بود.
Keywords:
Authors
پریسا خوش نیت
کارشناس ارشد بیوتکنولوژی کشاورزی، دانشگاه شهید مدنی آذربایجان، ایران
علیرضا تاری نژاد
دانشیار بیوتکنولوژی کشاورزی، دانشگاه شهید مدنی آذربایجان ، ایران
محمد پاژنگ
دانشیار زیستشناسی سلولی و مولکولی دانشگاه شهید مدنی آذربایجان، ایران
مراجع و منابع این Paper:
لیست زیر مراجع و منابع استفاده شده در این Paper را نمایش می دهد. این مراجع به صورت کاملا ماشینی و بر اساس هوش مصنوعی استخراج شده اند و لذا ممکن است دارای اشکالاتی باشند که به مرور زمان دقت استخراج این محتوا افزایش می یابد. مراجعی که مقالات مربوط به آنها در سیویلیکا نمایه شده و پیدا شده اند، به خود Paper لینک شده اند :