ماتیا سادات برهانی - گروه زیست شناسی، دانشکده علوم پایه، دانشگاه گنبدکاووس، گلستان، ایران
زهرا اعتمادیفر - دانشکده زیست شناسی دانشگاه اصفهان
عیسی جرجانی - گروه زیست شناسی، دانشکده علوم پایه، دانشگاه گنبد کاووس، گلستان، ایران

چکیده: مقدمه: تولید مقرون به صرفه پروتئازها یکی از چالش های رو به رو در صنعت آنزیم است. در این راستا، گزارشی در مورد تاثیر جریان الکتریسیته با شدت کم و نانوذرات بر تولید پروتئازهای خنثی موجود نیست. هدف از این مطالعه افزایش بازده تولید پروتئاز توسط آئروموناس هیدروفیلا MSB۱۶ با استفاده از این تیمارهاست. مواد و روش ها: بدین منظور، نانوذرات مختلف مانند نقره، آهن سه ظرفیتی، آهن، آلومینیوم، روی و مس در غلظت ppm ۲ و همچنین جریان الکتریسیته با شدت µA ۵۰ استفاده شد. به علاوه، تولید پروتئاز MS۱۶ در حضور SDS، Tween ۸۰، Triton X-۱۰۰، Span ۸۰ و گلیسرول مورد بررسی قرار گرفت. نتایج: در معرض قرار گرفتن با جریان الکتریسیته با سلول های باکتریایی در فاز سکون رشد به مدت ۱۰ و ۲۰ دقیقه تولید پروتئاز در MSB۱۶ به ترتیب ۴۸.۲% و ۵۹.۱% افزایش می یابد. همچنین، گلیسرول، Tween ۸۰، Span ۸۰ و نانوذره نقره منجر به افزایش تولید پروتئاز به ترتیب برابر با ۵۶.۴%، ۴۰.۴%، ۲۴.۸% و ۱۲.۵% شده است. بحث و نتیجه گیری: در مجموع، سورفاکتانت های غیر یونی، گلیسرول و جریان الکتریسیته می تواند منجر به افزایش تولید پروتئاز سویه MSB۱۶ شود. تاثیر جریان الکتریسیته برتولید پروتئاز سویه MSB۱۶ بستگی به فاز رشد باکتری داشت.

واژه های کلیدی: آئروموناس هیدروفیلا, جریان الکتریسیته, گلیسرول, پروتئازخنثی, بهینه سازی, توئین ۸۰