بهینهکردن تولید شکل محلول آنزیم ال-آسپاراژیناز باکتری نمکدوست بهطور نوترکیب در اشریشیا کلی
Publish place: Biological Journal of Microorganisms، Vol: 9، Issue: 35
Publish Year: 1399
نوع سند: مقاله ژورنالی
زبان: Persian
View: 224
This Paper With 13 Page And PDF Format Ready To Download
- Certificate
- من نویسنده این مقاله هستم
استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:
شناسه ملی سند علمی:
JR_BJM-9-35_005
تاریخ نمایه سازی: 19 اردیبهشت 1400
Abstract:
مقدمه: آنزیم ال-آسپاراژیناز (EC ۳.۵.۱.۱) نقش مهمی در درمان سرطان و بهویژه لوسمی حاد لنفوئیدی دارد. حذف سریع آنزیم از جریان خون، فعالیت گلوتامینازی و همچنین ایجاد واکنش ایمنی در بدن از معایب آنزیمهای تجاری است و ازاینرو، شناسایی ال-آسپاراژینازهای جدید با ویژگیهای مطلوب ضروری است. ژن بیانکننده ال-آسپاراژیناز مشتقشده از باکتری نمکدوست هالوموناس الانگاتا که پیشتر ویژگیهای مطلوب آن بهمنظور درمان سرطان گزارش شده بهشکل نوترکیب در اشریشیا کلی تولید شده است؛ اما بخش اعظم پروتئین نوترکیب بهشکل نامحلول در سلول باقی میماند. مواد و روشها: در مطالعه حاضر، ابتدا دو میزبان اشریشیا کلی BL۲۱ (DE۳) و ArcticExpress (DE۳) برای بیان پروتئین بهشکل محلول مقایسه شدند. پساز انتخاب میزبان، اثر عوامل مختلف ازجمله محیطکشت، غلظت القاکننده، میزان مایه تلقیح، زمان و دمای القا و میزان هوادهی به روش یک فاکتور در زمان بهینه شد. نتایج: بر اساس یافتهها، بیشترین مقدار تولید ال-آسپاراژیناز فعال مربوط به میزبان اشریشیا کلی BL۲۱ (DE۳) در محیط کشت LB با افزودن ۱ درصد مایه تلقیح، ۵/۰ میلیمولار IPTG و سرعت برهمزدن ۱۵۰ دوربردقیقه حاصل شد؛ همچنین بیشترین فعالیت ویژه ال-آسپاراژیناز به بیان در دمای ۳۷ درجه سانتیگراد و برای مدت زمان ۹ ساعت تعلق داشت. در مرحله بعد، اثر افزودنیهای مختلف به محیطکشت بررسی و مشاهده شد افزودن ۲ درصد اتانول و ۲۰۰ میلیمولار آرژینین تاثیر چشمگیری بر افزایش فعالیت ویژه آنزیم دارد. بحث و نتیجهگیری: درنهایت، اعمال شرایط بهینه سبب افزایش مقدار فعالیت ویژه از حالت پایه تقریبا ۱۰۰۰ واحدبرمیلیگرم به حدود ۳۵۰۰ واحدبرمیلیگرم (بیش از سه برابر) شد.
Keywords:
Authors
یاسمن اسعدی
دانشجوی دکتری گروه بیوتکنولوژی، پردیس علوم، دانشگاه تهران، ایران
ریحانه خالقی
دانشجوی دکتری گروه بیوتکنولوژی، پردیس علوم، دانشگاه تهران، ایران
صدیقه اسد
استادیار گروه بیوتکنولوژی، پردیس علوم، دانشگاه تهران، ایران
مراجع و منابع این Paper:
لیست زیر مراجع و منابع استفاده شده در این Paper را نمایش می دهد. این مراجع به صورت کاملا ماشینی و بر اساس هوش مصنوعی استخراج شده اند و لذا ممکن است دارای اشکالاتی باشند که به مرور زمان دقت استخراج این محتوا افزایش می یابد. مراجعی که مقالات مربوط به آنها در سیویلیکا نمایه شده و پیدا شده اند، به خود Paper لینک شده اند :