تاثیر آموزش مهارتهای خودکنترلی با پیگیری گروه مجازی بر کاهش استفاده آسیبزا از تلفن همراه
Publish place: Technology of Education Journal، Vol: 14، Issue: 3
Publish Year: 1399
نوع سند: مقاله ژورنالی
زبان: Persian
View: 290
This Paper With 13 Page And PDF Format Ready To Download
- Certificate
- من نویسنده این مقاله هستم
استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:
شناسه ملی سند علمی:
JR_JEIT-14-3_002
تاریخ نمایه سازی: 19 اردیبهشت 1400
Abstract:
پیشینه و اهداف: خودکنترلی از جهات مختلفی تعریف شده است اما به طور کلی به تنظیم فعال افکار، احساسات و رفتار شخص اشاره دارد. پژوهشهای نظری و تجربی نشان می دهد که توانایی کنترل خود موثر پیامدهای مهم و گسترده ای مانند توانایی در کنترل رفتارهای مثبت دارد که منجر به دستیابی به هدفهای بلند مدت می شود و از بروز رفتارهای منفی که باعث تضعیف دستیابی به هدفهای بلند مدت می شود، پیشگیری میکند. هدف از اجرای پژوهش حاضر تعیین اثربخشی آموزش مهارتهای خودکنترلی بر کاهش استفاده آسیبزا از تلفن همراه در بین دانشجویان پسر دانشگاه فرهنگیان بود. روشها: روش اجرای این پژوهش نیمه آزمایشی با طرح پیشآزمون و پسآزمون بود. جامعه آماری پژوهش را تمامی دانشجویان پسر دانشگاه فرهنگیان استان سیستان و بلوچستان تشکیل دادند و نمونه پژوهش را تعداد ۶۰ نفر (۳۰ نفر گروه آزمایش و ۳۰ نفر گروه گواه) از افرادی تشکیل دادند که استفاده آسیبزا از تلفن همراه داشتند و داوطلب شرکت در آزمایش بودند. ابزار گردآوری دادهها، مقیاس استفاده آسیبزا از تلفن همراه جنارو و همکاران بود. این مقیاس بدون مولفه است و دارای ۲۱ سوال در مقیاس لیکرت ۶ درجه ای (هرگز تا همیشه) است. جمع نمرات ۲۱ سوال، نمره کلی استفاده آسیب زا از تلفن همراه را مشخص میکند. برای اجرای طرح آزمایش، ابتدا مقیاس استفاده آسیب زا اجرا گردید و پس از مشخص شدن افرادی که استفاده آسیب زا از تلفن همراه داشتند، در کارگاههای آموزش مهارتهای خود کنترلی شرکت کردند. یافتهها:نتایج پژوهش نشان داد آموزش مهارتهای خودکنترلی بر استفاده آسیبزا از تلفن همراه در دانشجویان پسر دانشگاه فرهنگیان زاهدان تاثیر منفی و معنادار دارد و باعث کاهش آن شده است. همچنین، در مرحله پیگیری بین میانگین پسآزمون استفاده آسیبزا از تلفن همراه در گروه با پیگیری از طریق شبکه مجازی و گروه بدون پیگیری از طریق شبکه مجازی تفاوت معناداری وجود دارد. یعنی آموزش مهارتهای خودکنترلی همراه با پیگیری از طریق گروه مجازی بر استفاده آسیبزا از تلفن همراه در دانشجویان پسر دانشگاه فرهنگیان زاهدان تاثیر بلندمدتتری داشته است. نتیجهگیری: میتوان نتیجه گرفت که آموزش مهارتهای خودکنترلی و پیگیری از طریق گروه مجازی برای دانشجویان دانشگاه فرهنگیان به کاهش استفاده آسیبزا و حرکت بهسوی استفاده رایج از تلفن همراه کمک میکند. همچنین نتایج نشان داد، پیگیری آموزش مهارت های خودکنترلی از طریق شبکههای مجازی باعث میشود اثرات این آموزشها برای مدت طولانی تری بر رفتار استفاده از تلفن همراه اثر گذار باشد. با توجه به این که استفاده بیش از حد از تلفن همراه میتواند فعالیتهای آموزشی و یادگیری دانشجویان را تحت تاثیر قرار دهد، به مسئولان و برنامه ریزان آموزشی و پژوهشی دانشگاه پیشنهاد میشود تا آموزش مهارتهای خودکنترلی و پیگیری این آموزشها در زمانهای متوالی را در برنامههای آموزشی کوتاه مدت دانشگاه در نظر بگیرند. یکی از مهم ترین محدودیتهای این پژوهش گرایش دانشجویان به این مساله بود که در تشخیص اولیه از طریق پرسشنامه، وانمود کنند که استفاده آسیب زا از تلفن همراه ندارند. نتایج این پژوهش برای کارشناسان پژوهشی و آموزشی دانشگاه، اساتید و دانشجویان دانشگاه و تمامی برنامه ریزان آموزشی دانشگاه مفید و کاربردی است.
Keywords:
Authors
ذبیح الله اللهی
گروه علوم تربیتی، دانشکده روانشناسی و علوم تربیتی، دانشگاه فرهنگیان، زاهدان، ایران
فاضل برزگر
آموزش و پرورش استثنایی، یزد، ایران
اله نظر علی صوفی
گروه علوم تربیتی، دانشکده روانشناسی و علوم تربیتی، دانشگاه فرهنگیان، زاهدان، ایران
امین ملازهی
گروه علوم تربیتی، دانشکده روانشناسی و علوم تربیتی، دانشگاه فرهنگیان، زاهدان، ایران
مراجع و منابع این Paper:
لیست زیر مراجع و منابع استفاده شده در این Paper را نمایش می دهد. این مراجع به صورت کاملا ماشینی و بر اساس هوش مصنوعی استخراج شده اند و لذا ممکن است دارای اشکالاتی باشند که به مرور زمان دقت استخراج این محتوا افزایش می یابد. مراجعی که مقالات مربوط به آنها در سیویلیکا نمایه شده و پیدا شده اند، به خود Paper لینک شده اند :