تاثیر استفاده از شبکههای اجتماعی بر یادگیری دانشجویان دانشگاه صنعتی سیرجان

پیشینه و اهداف: از آنجا که آینده جهان بر پایه علم وفناوری استوار استو  ارتقا سطح علمی، عاملی بسیار مهم و سازنده در سرنوشت کشور به شمار می­آید و نیاز اساسی کشورهای در حال توسعه  محسوب می­شود، چنانچه بتوان علل افزایش یا کاهش سطح علمی دانشجویان را شناسایی کرد و در زمینه گسترش یا کاهش این علل برآمد، مطمئنا جوانان درآینده نسبت به استفاده علم و فناوری آگاهتر خواهند بود و در کابرد آنها انعطاف بیشتری نشان خواهند داد. از این رو در این پژوهش به بررسی تاثیر استفاده از رسانه­های اجتماعی مجازی بر سطح یادگیری دانشجویان می­پردازیم.   روشها:  پژوهش حاضر یک مطالعه مقطعی از نوع توصیفی تحلیلی می­باشد که در دانشگاه صنعتی سیرجان انجام شده است. معیارهای ورود به مطالعه شامل: دانشجوی دانشگاه صنعتی سیرجان بودن، دانشجوی ترم سوم به بالاتر، دانشجویان کارشناسی، دانشجویانی که دسترسی به شبکه­های اجتماعی مجازی دارند و تمایل به شرکت در مطالعه می­باشد. معیارهای خروج از مطالعه شامل: دانشجویان ترم اول و دوم، دانشجویانی که در مدت مطالعه وضعیت انتقالی، مهمانی، انصراف از تحصیل و یا اخراجی پیدا خواهند کرد، عدم تمایل به همکاری، تکمیل ناقص پرسشنامه­ها و دانشجویانی که صرفا در زمان نمونه گیری در کل ترم تحصیلی فقط واحد کارورزی دارند. نمونه­ها شامل ۲۰۰ نفر از دانشجویان مشغول به تحصیل در دانشگاه صنعتی سیرجان می­باشند که به روش نمونهگیری تصادفی از میان جامعه مورد بررسی (کل دانشجویان مشغول به تحصیل در دانشگاه صنعتی سیرجان) انتخاب شده­اند (در صورتی که شرایط لازم جهت ورود به مطالعه را داشته­اند).  ابزار گردآوری داده­ها شامل پرسشنامه محقق ساخته دو قسمتی استفاده از شبکه­های اجتماعی بوده است. سوالات این آزمون بر اساس پرسشنامه اعتیاد به اینترنت یانگ ساخته شده است، چرا که کاربران این شبکه­ها از کاربران اینترنت محسوب میشوند. به­منظور تایید روایی، پرسشنامه در اختیار چند نفر از اعضا هیات علمی قرار گرفت و روایی آن تایید گردید (اعتبار صوری) و به منظور تعیین پایایی، ابتدا در اختیار ۴۰ نفر از دانشجویان قرار گرفت و با استفاده از روش باز آزمایی، ضریب پایایی آن حدود ۸۸% محاسبه گردید. یافتهها: نتایج تحقیق نشان می­دهد که بین میزان استفاده دانشجویان دانشگاه صنعتی سیرجان (نوع استفاده، مدت زمان استفاده، میزان استفاده روزانه) از شبکههای اجتماعی مجازی و ارتقا سطح علمی ایشان با توجه به مقدار ضریب همبستگی تاوکندال (۱۳۵/۰-) رابطه معنادار و معکوسی وجود دارد. نتیجهگیری: طبق نتایج به دست آمده، در زمینه رابطه و پیامدهای شبکههای اجتماعی مجازی با ارتقا سطح علمی میتوان گفت که یک رابطه معنادار و معکوس بین دو مولفه مدت زمان عضویت و میزان استفاده دانشجویان دانشگاه صنعتی سیرجان از شبکههای اجتماعی مجازی با ارتقا سطح علمی ایشان وجود دارد. هر چه میزان استفاده و فعالیت جوانان در شبکههای مجازی افزایش پیدا میکند، یادگیری و ارتقا سطح علمی آنان کاهش مییابد. مولفههای معروف متغیر «استفاده از شبکههای مجازی» شامل مدت زمان عضویت و میزان استفاده در روز موید نتایجی هستند که فرضیه اصلی پژوهش نشان میدهد. بدین معنا که هرچه تعداد ساعات حضور و استفاده دانشجویان از فضای شبکههای مجازی و سابقه عضویت آنها از این شبکههای مجازی بیشتر باشد، یادگیری و ارتقا سطح علمی به شکل معناداری تحت تاثیر قرارگرفته و کاهش پیدا میکند. ولی از آنجا که ضریب همبستگی نوع عضویت در شبکههای اجتماعی مجازی و ارتقا سطح علمی و یادگیری مثبت است، میتوان نتیجه گرفت که رابطه بین این دو مستقیم است. یعنی نوع شبکه اجتماعی میتواند تاثیر مستقیم بر روی یادگیری دانشجویان داشته باشد.

Keywords:

شبکههای اجتماعی مجازی , یادگیری , دانشجویان , دانشگاه صنعتی سیرجان