اثربخشی الگوی بالینی خلاقیت درمانی بر توجه و حافظه کودکان دارای اختلال یادگیری ریاضی

هدف: هدف از این پژوهش بررسی اثربخشی الگوی بالینی خلاقیت درمانی بر توجه و حافظه ی کودکان دارای اختلال یادگیری ریاضی شهرستان شاهینشهر و حومه بود. روش: این پژوهش به روش شبه آزمایشی، از نوع پیش آزمون- پس آزمون با گروه آزمایش و گروه کنترل انجام شد. نمونه ای متشکل از ۳۰ پسر دانش آموز مبتلا به اختلال یادگیری ریاضی شهرستان شاهین شهر و حومه، که در سال تحصیلی ۹۷-۹۶ به مرکز اختلالات یادگیری این شهرستان ارجاع داده شده بودند با استفاده از شیوه نمونه گیری تصادفی انتخاب و با شیوه گمارش تصادفی در دو گروه آزمایش و کنترل قرار داده شدند. گروه آزمایش ۲۰ جلسه خلاقیت درمانی بالینی دریافت و گروه کنترل در فهرست انتظار قرار گرفت. ابزارهای سنجش عبارت بودند از: آزمون هوش وکسلر۴ کودکان، تست خلاقیت تورنس (فرم ب تصویری)، آزمون حافظه ی کاری N-Back، آزمون توجه Stroop است. روش تجزیه و تحلیل داده های پژوهش تحلیل کوواریانس بود. یافته ها: داده های پژوهش با استفاده از نرم افزار SPSS۲۳ مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت. نتایج نشان داد که الگوی بالینی خلاقیت درمانی منجر به بهبود معنادار حافظه و توجه این کودکان شد. نتیجه گیری: الگوی بالینی خلاقیت درمانی در بهبود و ارتقا حافظه و توجه کودکان دارای اختلال یادگیری ریاضی موثر است.

Keywords:

الگوی بالینی خلاقیت درمانی , حافظه , توجه , اختلال یادگیری