تحلیل فضایی مناطق آسیب پذیر در هنگام بحران با تاکید بر پدافند غیرعامل در زیرساخت های شهری تبریز

بحران­های مختلف با منشا انسانی و طبیعی بیشترین تلفات و خسارت­ها را در شهر ایجاد می­کنند. در این بین آسیب پذیری کاربری­های مختلف شهری و بخصوص زیرساخت­های حیاتی و حساس می­تواند میزان خسارت­ها را افزایش دهد. پدافند غیرعامل و بکارگیری اصول آن در مورد زیرساخت­ها می­تواند از عوامل مهم در کاهش خسارت­های مالی و جانی در شهرها بخصوص در هنگام وقوع بحران­ها باشد. شهر تبریز به عنوان مادرشهر شمال غرب کشور، دارای اهمیت استراتژیک برای کشور می­باشد. پژوهش حاضر با هدف بررسی آسیب پذیری زیرساخت­های این شهر در هنگام بحران (جنگ، زلزله و...) انجام شده است. نتایج به دست آمده نشان می­دهد از بین زیرساخت­های مختلف مراکز نظامی­با وزن نهایی ۱۶۸/۰، پست­های فوق توزیع برق با وزن نهایی ۱۲۴/۰، زیرساخت­های آب و گاز هر کدام به ترتیب با وزن نهایی ۱۱۲/۰ و ۱۰۹/۰ دارای بالاترین وزن­ها برای آسیب پذیری بوده اند و در هنگام جنگ و بحران بیشتر از بقیه زیرساخت­ها می­توانند مورد توجه باشند، ینابراین باید با برنامه ریزی و توجه به راهبردهای پدافند غیرعامل میزان این آسیب­ها را کاهش داد. همچنین از نظر پهنه­های مختلف شهری و موقعیت­های مناطق مختلف با توجه به قرارگیری زیرساخت­ها، در هنگام بروز مخاطره و تهدید زیر ساخت­های قسمت­های شرقی و قسمت­های نوساز که امکان ایجاد و گسترش زیرساخت­ها در آنها بیشتر بوده است، در معرض آسیب بیشتری قرار دارند.

Keywords:

پدافند غیرعامل , زیرساخت های شهری , تحلیل سلسله مراتبی , سیستم اطلاعات جغرافیایی , شهر تبریز