عبدالله رجبی

تحقیق نیازمند روش‎ است و روش نیازمند جهانبینی خاص محقق. در حقوق، برخی منکر وجود روش و روششناسی خاص هستند؛ اما با رد ادعای مذکور و با توجه به تمامی جنبههای عملی و علمی این دانش، میتوان از روششناسی اصولی یا مبتنی بر مصلحت و تطبیقی و تاریخی برای یافتن احکام یا رسیدن به پاسخ مسائل علمی حقوق استفاده کرد. این روشها ممکن است در هر تحقیقی جداگانه استفاده شوند یا در تحقیقی به صورت ترتیبی به کار روند. روش‎های یادشده مختص حقوق جدید نیستند و در تاریخ فقه نیز میتوان اثرشان را یافت. در این نوشته، به شناسایی این روشها میپردازیم.

روششناسی تحقیق, روش اصولی, روش مبتنی بر مصالح, روش تطبیقی, روش تاریخی