علی اصغر عبدالهی - استادیار، جغرافیا و برنامه ریزی شهری، دانشگاه شهید باهنر کرمان، کرمان، ایران
محسن پورخسروانی - استادیار، جغرافیا و برنامه ریزی شهری، دانشگاه شهید باهنر کرمان، کرمان، ایران
فاطمه افسری - استادیار، جغرافیا و برنامه ریزی شهری، دانشگاه شهید باهنر کرمان، کرمان، ایران
فاطمه مددی زاده - دانشجوی،کارشناسی ارشد جغرافیا و برنامه ریزی شهری دانشگاه شهید باهنر کرمان

پیشبینی تغییرات کاربری اراضی، گامی مهم در مسیر برنامهریزی درست و مدیریت بهینه سکونتگاههای انسانی بهویژه در بحث مدیریت کاربری اراضی است؛ از این رو روشهای متنوعی برای مدلسازی و پیشبینی تغییرات کاربری اراضی وجود دارد که با آگاهی از آنها، پیشبینی تغییرات آینده و اعمال برنامهریزی متناسب با آنها امکانپذیر میشود. جزیره کیش در چند دهه اخیر تحولات زیادی داشته است؛ ازجمله افزایش جمعیت، تغییرات کالبدی عمده و گسترش شبکه ارتباطی که پیامدهایی همچون آسیب و تخریب منابع طبیعی را در پی داشتهاند و مرتفعکردن این مسائل موجب تحمیل هزینههای زیادی به منطقه شده است؛ بنابراین مدیریت و پیشبینی تغییرات در این منطقه ضروری به نظر میرسد. پژوهش حاضر با هدف پیشبینی تغییرات کاربری اراضی با استفاده از تصاویر ماهوارهای در بازه زمانی ۱۹۹۲– ۲۰۱۸ برای دوره دهساله پیش رو انجام شده است. بهمنظور تجزیه و تحلیل کاربری اراضی و پیشبینی تغییرات، نرمافزارهای ENVI ۵.۳ و Terrset و مدل CA MARKOV به کار رفتهاند. نتایج حاصل از نقشه پیشبینی سال ۱۴۰۷ نشان داد مساحت کلاس اراضی ساختهشده ۲۸۵۱ هکتار، زمین بایر ۶۱۶۴ هکتار، پوشش گیاهی ۱۲۵۹ هکتار و پهنه آبی ۸۴۰۳ هکتار خواهد بود. مقایسه این مقادیر با مساحتهای محاسبهشده در سال پایه (۱۳۹۷) نشان داد مساحت پوشش گیاهی و پهنه آبی به ترتیب به میزان ۱۸ و ۵۷ هکتار کاهش و مساحت کلاسهای اراضی ساختهشده و بایر به ترتیب به میزان ۷ و ۶۹ هکتار افزایش یافته است.

کاربری اراضی, پیشبینی تغییرات, زنجیره مارکوف, نوار ساحلی کیش