بهرام ایمانی - استادیار گروه جغرافیا، دانشکده ادبیات و علوم انسانی، دانشگاه محقق اردبیلی، اردبیل، ایران
محسن پورخسروانی - استادیار گروه جغرافیا و برنامه ریزی شهری، دانشگاه شهید باهنر کرمان، کرمان، ایران

زیرساختهای نامناسب واحدهای سکونتگاهی و نابرابریهای اجتماعی- اقتصادی موجود میان شهرها و روستاها، منجر به نابسامانی فضایی در شبکه سکونتگاهی کشور شده و آسیبپذیری آنها را در برابر بلایای طبیعی پیوسته افزایش داده است؛ در همین راستا این پژوهش سعی دارد با استفاده از منطق فازی، مناطق مخاطرهآمیز استان اردبیل را پهنهبندی کند. نتایج به دست آمده از پهنهبندی خطر لرزهخیزی، نشان میدهد مناطق خطرناک عمدتا در نزدیکی گسلها و سنگهایی با مقاومت اندک در برابر زلزله، قرار گرفتهاند. نکته جالب توجه این است که تقریبا بخشهای وسیعی از منطقه در شمال و جنوب، بهویژه بخش هیر، در پهنه بسیار خطرناک قرار دارد؛ فقط بخشهای کوچکی در غرب منطقه در پهنه کمخطر قرار گرفته است. همچنین بر مبنای نقشه به دست آمده، بخشهای غربی و جنوب شرقی منطقه با داشتن ویژگیهایی از قبیل شیبهای تند و آبراهههای متراکم، بیشترین میزان آسیبپذیری ناشی از حرکات دامنهای را دارد. نتایج نشان میدهد بیشترین خطر سیلخیزی و فرسایش در حوالی شمال غربی تا غرب و تا حدودی جنوب شرق منطقه در محدوده بخش هیر است. به طور کلی نقشه نهایی پهنهبندی مخاطرات در منطقه مطالعاتی حاکی از آن است که بخشهای شمال غربی و جنوب شرقی منطقه در پهنههای بسیار خطرناک قرار دارد.

تحلیل فضایی, مخاطرات محیطی, مدیریت بحران, اردبیل