رسول قربانی - دانشیار جغرافیا و برنامه ریزی شهری، دانشگاه تبریز، تبریز ایران
علیاکبر تقیپور - دانشجوی دکتری جغرافیا و برنامه ریزی شهری، دانشگاه تبریز، تبریز ایران
حسن محمودزاده - دانشجوی دکتری جغرافیا و برنامه ریزی شهری، دانشگاه تبریز، تبریز ایران

  ایران با دارا بودن تالابهای متعدد، که ۲۲ تالاب آن در معاهده بینالمللی رامسر به ثبت جهانی رسیده است، دارای جایگاه ویژهای در آسیای جنوب غربی است. سه تالاب بینالمللی آجی گل، آلماگل و آلاگل در دشت ترکمن صحرا از اکوسیستمهای مهم جهانی بوده که در این تحقیق با استفاده از تصاویر چند زمانه لندست بررسی شدهاند. تصاویر ماهوارهای سنجندههای TM و ETM+ در سالهای ۱۹۸۷، ۲۰۰۰، ۲۰۰۵ و ۲۰۱۰ بعد از عملیات تصحیح اتمسفری و هندسی با نمونههای تعلیمی برداشت شده با روش طبقهبندی ماکزیمم احتمال در شش کلاس آب، اراضی نمکی، اراضی بایر، پوشش گیاهی تراکم کم، پوشش گیاهی تراکم متوسط و پوشش گیاهی تراکم زیاد رده بندی شدند و با انتقال به محیط GIS و استفاده از تابع تحلیلی :::union::: ، تغییرات رخداده در قالب ماتریسهای اولیه_ثانویه طی دوره مورد مطالعه (۱۹۸۷-۲۰۱۰) ارزیابی شدهاند. کاهش سطح آب تالابها از ۸/۲۵۹۱ هکتار در سال ۱۹۸۷ به ۶/۱۲۸۰ هکتار در سال ۲۰۱۰ و همچنین کاهش اراضی نمکی، کاهش پوشش گیاهی با تراکم زیاد و افزایش پوشش گیاهی با تراکم متوسط و کم، و در نهایت، بدون تغییر ماندن میزان مساحت اراضی بایر از اهم این تغییرات است، که از جمله علل اصلی این تغییرات را باید در مسائلی مانند خشکسالیهای اخیر، احداث سد، برداشت بی رویه آب تالابها برای مصارف کشاورزی، پرورش ماهی و احداث کانال و جاده در منطقه و بین تالابها جستجو کرد.

تالابهای بینالمللی, تصاویر ماهوارهای, تغییرات کاربری, آلاگل, آلماگل و آجیگل