بررسی مبانی فلسفیـ عرفانی هستیشناسی سنایی در حدیقه
عنوان مقاله: بررسی مبانی فلسفیـ عرفانی هستیشناسی سنایی در حدیقه
شناسه ملی مقاله: JR_PERLIT-66-228_007
منتشر شده در در سال 1392
شناسه ملی مقاله: JR_PERLIT-66-228_007
منتشر شده در در سال 1392
مشخصات نویسندگان مقاله:
علیرضا مظفری - دانشیار دانشگاه ارومیه
علی دلائی میلان - دانشجوی دکتری دانشگاه ارومیه
خلاصه مقاله:
علیرضا مظفری - دانشیار دانشگاه ارومیه
علی دلائی میلان - دانشجوی دکتری دانشگاه ارومیه
اندیشیدن به نحوه خلقت انسان و جهان از سوالهای بنیادین ذهن بشـری است. انسانها از ایام قدیم تا به امروز همیشه به فکر پیدا کردن جوابی قانع کننده برای این سوال بودهاند. در فلسفه یونانی و به تاسی از آن در فلسفه ایرانی، سعی شده که با تمایز بین وجود و ماهیت به این سوال جواب داده شود. در فلسفه مشا، اشراق و ملاصدرا به تبیین وجود و ماهیت پرداخته شده و هر کدام دیدگاههای خاص خودشان را در این مورد ارائه کردهاند. در عرفان ایرانی با تاثیرپذیری از فلسفه، هستیشناسی عرفانی ویژهای بنیان نهاده شده است که تا حدودی به عقاید فلسفی مشائیان، اشراقیان و حکمت متعالیه شبیه است. حکیم سنایی غزنوی در حدیقه، جابهجا، هنگام بحث کردن در مورد موضوعات مختلفی چون: آفرینش و خلقت عالم، عدم، وصف عقل و نفس کلی، صورت و ماده و ... مبانی فلسفی هستیشناختی خودش را بیـان کردهاست. نظرهای وی گاهی با عقاید اهل مشا، نوافلاطونیان و اخوانالصفا نزدیکی دارد. از همین جهت، میتوان گفت که در میان عارفان، لقب «حکیم» برای سنایی برازنده و درست است. این تحقیق، با بررسی نظرات هستیشناسی سنایی در حدیقه درصدد بازنمودن ابعاد فلسفی شخصیت او برآمده است.
کلمات کلیدی: سنایی, وجود, ماهیت, وحدت شخصی وجود, عدم, نفس کلی
صفحه اختصاصی مقاله و دریافت فایل کامل: https://civilica.com/doc/1199804/