بررسی و تحلیل قصیده «النازلون علی الریح» از محمد علی شمس الدین؛با تکیه بر محور جانشینی و همنشینی
عنوان مقاله: بررسی و تحلیل قصیده «النازلون علی الریح» از محمد علی شمس الدین؛با تکیه بر محور جانشینی و همنشینی
شناسه ملی مقاله: JR_JALIT-11-2_003
منتشر شده در در سال 1398
شناسه ملی مقاله: JR_JALIT-11-2_003
منتشر شده در در سال 1398
مشخصات نویسندگان مقاله:
ابوالفضل رضائی - دانشیار گروه زبان و ادبیات عربی دانشگاه شهید بهشتی
زهرا صدریان - دانشجوی دکتری زبان و ادبیات عربی دانشگاه شهید بهشتی
خلاصه مقاله:
ابوالفضل رضائی - دانشیار گروه زبان و ادبیات عربی دانشگاه شهید بهشتی
زهرا صدریان - دانشجوی دکتری زبان و ادبیات عربی دانشگاه شهید بهشتی
نظریه محورهای جانشینی وهمنشینی یکی از ابزارهای مهم مطرح در دانش معناشناسی و نقد فرمالیستی است که کارکردی ویژه در کشف معانی درونی در ساختارهای زبانی، به ویژه بررسی ادبیات معاصر و نوگراییهای ادبی مولفان آن دارد. محمدعلی شمسالدین یکی از شاعران نوگرای معاصر در عرصه ادبیات مقاومت لبنان است که با خلق شیوههای نوین ارتباط میان عناصر کلام، دست به تصویرآفرینیهای زیبا زده است. با توجه به پیچیدگیها و تناسبهای چند لایه در شعر شمسالدین، مقاله حاضر سعی دارد عناصر زیباشناختی در قصیده «النازلون علی الریح» را با تکیه بر دو محور جانشینی و همنشینی استخراج نماید تا با کشف روابط معنایی نهفته در این اثر ادبی، نمادهای ابتکاری شمسالدین را کشف و میزان ارتباط آن با تاریخ ایران از یک سو، و فرهنگ اسلامی ـ شیعی از سوی دیگر مورد واکاوی قرار دهد. نتیجه بحث نشان میدهد که شمسالدین با انتخاب واژگان و ترکیب و تلفیق آنها در محورهای جانشینی و همنشینی، تناسبهای پیچیده و دلپذیری را با استفاده از ایهام تناسب، مراعات نظیر، استعاره و کنایه به وجود آورده است و برای نخستین بار و با استفاده از نمادهای تاریخ ایران، همچون زنوبیا، در کنار نمادهای ابتکاری برگرفته از فرهنگ قرآنی و حماسه کربلا، همچون ریح و ذبح، اوج در همتنیدگی فرهنگ عربی ـ ایرانی ـ اسلامی را به نمایش گذاشته است.
کلمات کلیدی: محمدعلی شمسالدین, معناشناسی, نقد فرمالیستی, محور جانشینی, محور همنشینی
صفحه اختصاصی مقاله و دریافت فایل کامل: https://civilica.com/doc/1199834/