چکیده ریختشناسی قصههای عامیانه، در سال ۱۹۲۸ م. توسط فرمالیست روسی «ولادیمیر پراپ» آغاز شد. وی اساس کارش را بر پایه اعمال شخصیتهای قصه نهاد و عملا، ساختار صد قصه از قصههای جن و پری روسی را مورد تجزیه و تحلیل قرار داد. تحلیل ساختاری که در حوزه ادبیات فارسی، بهتازگی مورد استقبال قرار گرفته است، گامی است در جهت شناخت دقیقتر و همه­جانبه­تر آثار ادب فارسی. این تحقیق بر آن است که یکی از قصههای مثنوی با عنوان «قلعه ذات­الصور» را براساس نظریه ولادیمیر پراپ، مورد تحلیل و بررسی قرار دهد و به الگویی ساختاری موافق با الگوی پراپ دست­یابد.

ریخت¬شناسی, نظریه پراپ, مثنوی, قلعه ذات¬الصور