ساختارهای نحوی شعر نادر نادرپور با تکیه بر نظریه نظم جرجانی
عنوان مقاله: ساختارهای نحوی شعر نادر نادرپور با تکیه بر نظریه نظم جرجانی
شناسه ملی مقاله: JR_ADFA-9-2_010
منتشر شده در در سال 1398
شناسه ملی مقاله: JR_ADFA-9-2_010
منتشر شده در در سال 1398
مشخصات نویسندگان مقاله:
مرتضی انصار - دانشجوی دکتری زبان و ادبیات فارسی دانشگاه مازندران
علی اکبر باقری خلیلی - استاد گروه زبان و ادبیات فارسی دانشگاه مازندران
خلاصه مقاله:
مرتضی انصار - دانشجوی دکتری زبان و ادبیات فارسی دانشگاه مازندران
علی اکبر باقری خلیلی - استاد گروه زبان و ادبیات فارسی دانشگاه مازندران
نقشها و وظایف دستوری عناصر کلام، ساختهای نحوی زبان را تشکیل میدهند. زبان فارسی ازحیث ساخت نحوی، ازجمله زبانهای آزاد است. شکلگیری نحو این زبانها، معلول عوامل ذهنی، اندیشگانی و تفکر غالب گوینده است. دستوریان مباحث ساختهای دستوری را فارغ از کارکرد ادبی آن و صرفا در چارچوب مباحث زبانی بررسی میکنند. از میان علمای علم بلاغت، عبدالقاهر جرجانی به چیدمان و ترتیب و ترتب الفاظ، ذیل مباحث حذف، تقدیم و تاخیر عناصر نحوی (مسند و مسندالیه) پرداخته و هرگونه شکلگیری نحو و آرایش نحوی را تابع شکلگیری معنا در ذهن و اندیشه گوینده دانسته است؛ این دیدگاه وی به «نظریه نظم» معروف است. در این مقاله، بسامد حذف و تقدیم و تاخیر عناصر اصلی و ساختارهای نحوی شعر نادر نادرپور در چارچوب نظریه نظم بررسی و تحلیل شده است. همچنین نشان داده شده که شعر او مجموعهای متعادل و متنوع از ساختارهای رایج و روان زبان فارسی است و نیز محصول توازن بین معنا و نحو و نتیجه تاثیر ترتیب و ترتب معنای شکلگرفته در ذهن بر نحو زبان است. تعمیق تجربههای ذهنی و اندیشه و ذهنیت غنایی مانوس و آسانفهم، موجب شده است شعر نادرپور از صراحت و رسانگی معنا، اصل توازی ذهن و زبان در شکلگیری معنا در ذهن و رخداد متناظر زبانی برخوردار باشد.
کلمات کلیدی: نادرنادرپور, ساختار نحوی, نحو پایه, نحو نشاندار, جرجانی, نظریه نظم, تقدیم و تاخیر و حذف عناصر دستوری
صفحه اختصاصی مقاله و دریافت فایل کامل: https://civilica.com/doc/1200018/