تلقی کلامی شاعران پارسیگو از واژه قرآنی «قلم»
عنوان مقاله: تلقی کلامی شاعران پارسیگو از واژه قرآنی «قلم»
شناسه ملی مقاله: JR_ADFA-9-1_004
منتشر شده در در سال 1398
شناسه ملی مقاله: JR_ADFA-9-1_004
منتشر شده در در سال 1398
مشخصات نویسندگان مقاله:
مصطفی موسوی - دانشیار گروه زبان و ادبیات فارسی دانشگاه تهران
وحید نعمانی - دانشآموخته کارشناسی ارشد زبان و ادبیات فارسی دانشگاه تهران
خلاصه مقاله:
مصطفی موسوی - دانشیار گروه زبان و ادبیات فارسی دانشگاه تهران
وحید نعمانی - دانشآموخته کارشناسی ارشد زبان و ادبیات فارسی دانشگاه تهران
شاعران پارسی با هر گرایش مذهبی و کلامی، تاثیر فراوانی از آیات قرآن کریم پذیرفته و این تاثیرپذیری به صورتهای گوناگون (تلمیح، تضمین، اشاره، اقتباس ...) در شعر آنها مشهود است تاجاییکه شعر کمتر شاعری را میتوان یافت که از این مضامین خالی باشد. باتوجهبه اینکه فرقههای مختلف اسلامی، تفسیر و تاویل خاصی از آیات و اشارات قرآنی دارند و هرکدام در سایه تعاریف و تعالیم فرقههایشان و همچنین به دلیل شرایط مختلف اجتماعی- سیاسی زمان خود، آیات قرآن را تفسیر و تاویل کردهاند، شاعران پارسیگو نیز باتوجهبه گرایش مذهبی/کلامی خود و با رنگ و بوی شاعرانه و تصویرسازیهای ادبی، این مضامین را در آثارشان بهکارمیبرند. در این پژوهش، کاربرد واژه قرآنی «قلم» در اشعار شاعران جریانساز پارسیگو با گرایش مذهبی/کلامی بررسی میشود. پس از تحلیل و دستهبندی تلقی مفسران و متکلمان از واژه قلم، استخراج و دستهبندی تلقی شاعران انتخابی این پژوهش، از مفهوم واژه قلم صورت میپذیرد. شایان ذکر است از این رهگذر، درک صحیحتر ابیاتی که حاوی واژه قلم هستند نیز محقق میشود. شاعران منتخب در این پژوهش که علاوه بر جایگاهشان در تاریخ ادب پارسی براساس توجه خاصی که به مباحث کلامی دارند، انتخاب شدهاند، عبارتاند از: فردوسی، ناصرخسرو، خیام، سنایی، خاقانی، نظامی، عطار، سعدی، مولوی، حافظ و جامی.
کلمات کلیدی: گرایش مذهبی/کلامی, مفسران, متکلمان, شاعران پارسیگو, واژه قرآنی قلم
صفحه اختصاصی مقاله و دریافت فایل کامل: https://civilica.com/doc/1200024/