نمودهای عرفان عملی و وحدت شهود در دیوان عطار نیشابوری
عنوان مقاله: نمودهای عرفان عملی و وحدت شهود در دیوان عطار نیشابوری
شناسه ملی مقاله: JR_ADFA-7-2_005
منتشر شده در در سال 1396
شناسه ملی مقاله: JR_ADFA-7-2_005
منتشر شده در در سال 1396
مشخصات نویسندگان مقاله:
شیرزاد طایفی - دانشیار گروه زبان و ادبیات فارسی دانشگاه علامه طباطبائی
خلاصه مقاله:
شیرزاد طایفی - دانشیار گروه زبان و ادبیات فارسی دانشگاه علامه طباطبائی
بخش عملی عرفان، ساحت یافتههای رفتاری و تجربی یک عارف است که براساس منش سلوکانه در مسیر تعالی تهذیب نفس و تطهیر باطن و رسیدن به کنه هستی، استغراق در آن و شهود آن، به نوعی جهانبینی توحیدی به نام «وحدت وجود» منجر میشود که پایههای آن را تجربیات شهودی تشکیل داده است؛ ازاینرو، عرفای شهودی آن را با عنوان «وحدت شهود» خواندهاند؛ بهعبارتدیگر، در این نوع عرفان توحیدی، وحدت وجود شهودی، تجربه و اثبات میشود. نمود این نوع عرفان عملی و شهودی در آثار عارفی چون عطار نیشابوری، در قالب غزلیات دیوان وی مشهود است. با بررسی ابیاتی که این نوع جهانبینی را به تصویر میکشد، میتوان به چشمانداز روشنی از نگرش عرفانی عطار درباره مسئله توحید دست یافت. عطار نیشابوری در آینه غزلیات خود که مبتنی بر تجربیات روحانی و در نتیجه احراز مقامات بالای عرفانی است، وحدت وجود خاص خود را که بینشی تلفیقی و از نوع شهودی آن است، مطرح میکند. در پژوهش پیشرو، به روش استقرایی- تحلیلی و با بررسی غزلیات دیوان عطار نیشابوری، به بازکاوی نوع نگرش وی و اثبات وحدت وجود شهودی این عارف موحد پرداختهایم.
کلمات کلیدی: وحدت شهود, وحدت وجود, عرفان عملی, عرفان نظری, دیوان غزلیات, عطار نیشابوری
صفحه اختصاصی مقاله و دریافت فایل کامل: https://civilica.com/doc/1200057/