تهمینه عطائی کچوئی - دانشجوی دکتری زبان و ادبیات فارسی دانشگاه تربیت مدرس
سعید بزرگ بیگدلی - دانشیار زبان و ادبیات فارسی دانشگاه تربیت مدرس
ناصر نیکوبخت - دانشیار زبان و ادبیات فارسی دانشگاه تربیت مدرس

بنا بر شیوه مرسوم، تصحیح هر متنی باید براساس دستنوشته یا دستنوشتههایی از آن متن انجام گیرد، اما گاهی به دلایل گوناگون ـ همچون ناآشنایی کاتبان ـ تبدیل و تحریفهایی در متون کهن راه مییابد که آنها را از اصل خود دور میکند و رسیدن به اصل را به کمک نسخهها دشوار میسازد، بهخصوص وقتی که دستنوشته متنی منحصربهفرد و یا با نسخههای دیگر متفاوت باشد. در اینجاست که مصحح از مراجعه به منابع موضوع متن یا مآخذ مولف ناگزیر است. ما در تصحیح بستانالعارفین و تحفهالمریدین، از آثار قرن پنجم ـ که نسخههای شناختهشده آن با هم متفاوتاند و مشکلات و مبهمات کهنترین نسخه آن با مقابله حل نمیشود ـ در مواردی از همین شیوه بهره بردهایم و بسیاری از خطاهای آن را اصلاح کرده­ایم. عرضه نمونههایی از آن و چند متن کهن دیگر، میزان اهمیت و نقش منابع و مآخذ را در تصحیح متون تایید میکند. ا.

بستانالعارفین و تحفهالمریدین, منابع جنبی و تصحیح متون, ترجمه رساله شیریه, طبقات الصوفیه, تذکره الاولی