رویکرد نوین به مفهوم جهانی شدن از دیدگاه جغرافیای طبیعی

مفهوم جهانی شدن در قلمرو علوم مختلف مورد بررسی قرار می گیرد. جهانی شدن در حوزه اقتصاد شروع شده و به قلمروهای سیاسی و فرهنگی کشیده شده است. از بین رفتن مرزهای جغرافیایی و کم شدن فاصله­ ها وجه مشترک  دیدگاه های مختلف علوم در مورد جهانی شدن است و این اتفاق نظر وجود دارد که پیشرفت در ارتباطات و فن آوری های اطلاع رسانی عامل مهم در شکل­ گیری این پدیده فراگیر است. رویکرد جدید به مفهوم جهانی شدن به قلمرو سیستم های طبیعی وارد می شود و چالش های فراروی جامعه بشری را از دیدگاه ساختارگرایی به عنوان فلسفه محیطی جغرافیا تحلیل می کند. گستردگی این سیستم ها در جهان و نبود مرزهای جغرافیایی در مقابل عملکرد آنها و نیز نحوه ارتباط سیستماتیک آنها می تواند بعنوان تشابهات و مشترکات سیستم های اقتصادی و سیاسی با سیستم های طبیعی باشد. از سوی دیگر با وجود اینکه این سیستم ها  قبل از ظهور انسان در این کره  حضور داشتند ولی در تعامل با فعالیت های بشری در روند رفتاری آنها اخلال بوجود آمده، به عنوان معضلی جدی در مقابل انسان ظاهر شده است و با روند فعلی فعالیت های صنعتی و اقتصادی بشر روز به روز بر شدت و مقیاس عملکردی آنها افزوده می شود و در حال مبدل شدن به چالش های مهم و حیاتی برای تمام جهانیان هستند. موضوع بهره برداری و حفاظت از محیط طبیعی و سیستم های آن،  با ظهور چالش های نوین در حوزه محیط زیست نظیرتبعات تغییر اقلیم و بحران های زیست محیطی،  به مفاهیم جهانی و مورد توجه دولت ها و شهروندان جهانی تبدیل شده است. علم جغرافیا ماهیتا چنین بحران های طبیعی و زیست محیطی را موضوع مورد مطالعه خود تلقی کرده و با شناخت جامعی که از رفتار و روابط پدیده ها و عملکرد انسان دارد میتواند در معرفی و شناساندن سیستم های طبیعی به شهروندان و گروه های مختلف موفق باشد. همچنین توان ارائه راه حلهای موثر برای  پیشگیری و حل معضلات و چالش های جهانی مطرح شده را دارد.

Keywords:

جهانی شدن , جغرافیا , محیط طبیعی , زیست محیطی , ساختار سیستم