حسین محمدی - استاد دانشکده جغرافیا، دانشگاه تهران
ام البنین اعتماد - کارشناس ارشد اقلیم در برنامه ریزی محیطی دانشگاه آزاد اسلامی واحد شهرری

امروزه آلودگی هوا به عنوان یک مسئله بسیار مهم در سطح بین المللی مطرح است. تهران یکی از آلوده ترین شهرهای جهان است. موقعیت جغرافیایی، توپوگرافی، اقلیم و تمرکز صنایع، سبب تجمع آلاینده ها در سطح شهر میشوند. یکی از بیماری هایی که بر اثر آلودگی هوا در حال افزایش می باشد، سرطان ریه است. در این بررسی ارتباط بین عناصر جوی چون دما-فشار-رطوبت نسبی- دید کمتر از ۲ کیلومتر و آلاینده های جوی مانند مونواکسیدکربن (CO) مونواکسیدنیتروژن (NO) دی اکسید نیتروژن (NO۲ (اکسید نیتروژن (NO×)دی اکسیدگوگرد(SO۲(ازن (O۳( ذرات معلق (PM-۱۰) گرد و غبار (DUST) در طی یک دوره آماری ۱۰ ساله، (۲۰۰۸-۱۹۹۹) میلادی با استفاده از روش آماری توصیفی و نیز با استفاده از روابط همبستگی و رگرسیونی به بررسی و تجزیه و تحلیل بین میانگین ماهانه و سالانه متغیرها بر مرگ و میر ناشی از سرطان ریه در شهر تهران پرداخته شد. نتایج به دست آمده نشان می دهد بین عناصر جوی با سرطان ریه ارتباط زیادی وجود دارد. ارتباط بین میانگین ماهانه روزهای با دید کمتر و میانگین ماهانه سرطان ریه رابطه معنی دار دیده می شود. ماه هایی که گرد و غبار افزایش یافته متعاقبا مرگ و میر هم افزایش داشته است. گرد و غبار به عنوان آلاینده ای که به میزان بیشتر در هوای شهر موجود است، بین متغیر ماهانه آلاینده ها با سرطان ریه ارتباط بسیاری وجود دارد. بین میانگین سالانه آلاینده ها و سرطان ریه ارتباط قوی و محکم برقرار است. ارتباط بین میانگین سالانه گرد و غبار و سرطان ریه ۹۹ درصد است.

عناصر جوی, آلاینده های هوا, مرگ و میر, سرطان ریه, جغرافیای پزشکی