حمید عنایتی
شیما توری - دانشجوی فتوگرامتری دانشکده فنی نقشه برداری سازمان جغرافیایی

استفاده از لیزر اسکنرهای هوایی جهت تعیین توپوگرافی بستر آب، چندی است که در دنیا مطرح شده و جنبه ی کاربردی به خود گرفته است. عمق یابی با لیزر اسکنرها روشی است دقیق تر، مقرون به صرفه تر و سریع تر از سایر روش های عمق یابی، که مبنای آن اندازه گیری دقیق زمان رفت و برگشت دو نور ارسالی به سطح و بستر آب می باشد. از این رو کاربرد سخت   افزار و نرم افزاری مناسب که در آنها منبع خطاهای مهم تشخیص داده شده و به حداقل میزان رسانده شود در نتیجه پرواز بسیار موثر است. این مقاله به معرفی انواع لیزر اسکنرهای عمق یاب، تکنیک های مختلف مورد استفاده در هر یک از آنها و شرح چگونگی عملیات عمق یابی می پردازد. همچنین علاوه بر بیان عوامل طبیعی بروز خطا و علل نویز در داده های عملیات، الگوریتمی نیز جهت تصحیح داده ها و روشی جهت حذف نویز را ارائه می کند.

لیدار(LIDAR), لیزر اسکنر, SST, عمق یابی