مکان و توسعه شهری پایدار

مکان ها از نظر مقیاس و  ویژگی های طبیعی خود، تفاوت اساسی با یکدیگر دارند؛ به نحوی پیچیده، بر هم منطبق و وابسته هستند. بنابراین هیچ نقش های از مکان های دنیا نمی توان ترسیم کرد که مرزهای قطعی را نشان دهد. درباره تفاوت مکان ها با یکدیگر مثال های زیادی وجود دارد: کتاب ماسه (۱۹۸۴) درباره تغییر توزیع فضایی صنعت و دور کردن آن از مناطق به هم پیوسته شهری - که انگیزه ای شد برای برنامه کامل پژوهش دارای عنوان عام برنامه «محلی کردن» - این موضوع را در بافتی محلی توضیح می دهد. هر مکان محدود به مرز، سرزمینی است که مشخصات آن را به روشنی می توان بیان کرد؛ مرزهایش را می توان - چه برروی زمین و چه برروی نقشه - تعریف کرد، می توان از این مرزها دفاع کرد و می توان مشخصات آنها را معلوم کرد. بنابراین درک حکومت ها از مکان آفرینی برای درک نحوه عمل جامعه معاصر خود حائز اهمیت است؛ اقتصاد مرتبط با مکان نظام سرمایه داری، مبتنی بر رقابت است. تامین منافع (مردم ساکن) هر محل باید تا حد زیادی از طریق مخالفت با منافع (مردم ساکن) مکان های دیگر صورت گیرد، که اغلب مستلزم اشاعه نظریات مثبت، نسبت به خودیها و نظریات منفی، نسبت به غریبه ها است. برای توسعه پایدار شهری، ویژگی های مکانی که شهر برروی آن استقرار یافته یا می خواهد استقرار یابد اهمیت فراوان و تعیین کننده دارد. توسعه مکان شهری برای رفاه مردم ساکن شهر، از اقدامات اساسی دولت ها می باشد. از آن جا که انسان ها به یکدیگر وابستگی دارند و بدون ارتباط با هم، امکان زیستن، پیشرفت و توسعه را ندارند؛ مکان های زندگی انسان، چه مکان های روستایی و چه مکان های شهری نیز به یکدیگر وابسته و در ارتباط با هم قراردارند و توسعه یکی بدون دیگری امکان پذیر نیست؛ که این ارتباط متقابل مکان ها با هم، باعث توسعه آنها می گردد. ماهیت مکان ها را میتوان به صورت نکته های زیر خلاصه کرد: ۱- مکان های آفریده اجتماعند. ۲- مکان ها نظیر خود را می سازند. ۳- مردم اختیار مکان ها را در دست دارند و آنها را تغییر می دهند. ۴- مکان ها جدا از هم و بی نیاز از هم نیستند. در این پژوهش سعی شده است رابطه مکان و ارتباط آن در توسعه پایدار شهری و نقش آن در مکان های شهری بررسی شود؛ روش کار به صورت توصیفی - تحلیلی می باشد.

Keywords:

مکان , شهر , توسعه پایدار