مهدی مدیری - دانشیار دانشگاه صنعتی مالک اشتر

اخیراگرایش به اجرای تلفیقی اطلاعات زمانی - فضایی در پایگاه­ های فضایی گسترده، به وجود آمده است. در سامانه­ های اطلاعات جغرافیایی و سایر علوم، تحقیق و بررسی­ هایی در زمینه­ های مختلف نمایش و استدلال فضا - زمان صورت می­ گیرد. ایجاد یک سامانه اطلاعات جغرافیایی زمانی (TGIS) منجر به سیستمی می­ گردد که قابلیت ترسیم، نمایش، تجزیه و تحلیل محدوده ­های مطالعاتی گوناگون، ذخیره­ سازی مشخصه­ های خاص جغرافیایی و پیش­بینی مشخصه­ های بعدی را دارد. یک سامانه اطلاعات جغرافیایی زمانی (TGIS) می­ تواند برای تشخیص مراحلی که باعث تغییرات جغرافیایی گردیده استفاده شود و مراحل مختلف برای اخذ الگوهای مختلف داده­ای به یکدیگر مرتبط نماید. بنای اصلی مقاله توسعه سامانه­ های اطلاعات جغرافیایی زمانی(TGIS) ، تعیین مدل های مفهومی و ساختارهای مدل­ سازی می­ باشد. در یک سیستم TGIS، چندین روش برای مدل­سازی مفهومی پیشنهاد گردیده است. در گذشته نیز، این روش­ها برطبق نوع جستجو که مورد نظر بوده، انجام می­ گرفت. در واقع با سوالاتی مانند «چه؟»، «کجا؟» و «چه وقت؟» مطابق با فضا، عارضه و رویداد طبقه­ بندی می­ شدند (Peuquest and Dauan) . سایر طبقه­ بندی­ های این روش ها نیز با توجه به ابزارهای به کار گرفته شده در مدل­ سازی تعیین می ­گردد مانند نمودار روابط نمادها، مدل ­های معنایی باشی، گرا... این مقاله به بررسی جامع دیدگاه ­ها و نقطه نظرات مختلفی که در رابطه با GIS مطرح است. می­ پردازد.

سامانه های اطلاعات جغرافیایی زمانی (TGIS), مدل های مفهومی, مدل های فرآیندی, مدل های ترکیبی, مدل های تلفیقی