نقش الکتروانعقاد و لختهسازی تکمیلی در کاهش اکسیژنخواهی شیمیایی مواد شوینده فاضلاب بهمنظور مصرف در آبیاری فضای سبز

شویندهها از آلایندههای آلی اصلی در فاضلابهای صنعتی و شهری است. الکتروشیمی روش تصفیه پیشرفته است که با ویژگی راندمان بالا در حال توسعه است. هدف این تحقیق بررسی امکان استفاده از فرایند الکتروانعقاد و لختهسازی تکمیلی برای دستیابی به بالاترین کارایی کاهش اکسیژنخواهی شیمیایی مواد شوینده است. بدینمنظور با الکترود فلزی آهن، نمونههای مصنوعی از فاضلاب در سطح غلظت ۵۰۰، ۷۵۰ و ۱۰۰۰ میلیگرم بر لیتر (با اکسیژنخواهی شیمیایی بهترتیب ۲۱۷، ۲۶۸ و ۳۷۰ میلیگرم اکسیژن بر لیتر) و با pH اولیه در سه سطح ۵، ۳/۷ و ۹ مورد آزمایش قرار گرفت. پارامترهای متغیر در حین فرایند انعقاد الکتریکی شامل مدت زمان عبور جریان الکتریسیته در سطح ۳ و ۵ و ۱۰ دقیقه و چگالی جریان در سطح ۴، ۱۰ و ۱۶، ۲۲ میلیآمپر بر سانتیمتر مربع بودند. نتایج نشان داد در شرایط بهینه، فرایند انعقاد الکتریکی و لختهسازی تکمیلی قادر است تا اکسیژنخواهی شیمیایی نمونه با غلظت اولیه مواد شوینده mg/L۵۰۰ را، از mgO۲/L ۲۱۷ به mgO۲/L ۳۰/ ۸۱ کاهش دهد. روش الکتروانعقاد میتواند اکسیژنخواهی شیمیایی را به حد پایینتر از حد استاندارد ورود فاضلاب به محیطزیست (mgO۲/L ۲۰۰) کاهش دهد و امکان آبیاری فضای سبز را با توجه به کمبود آب جبران کند.

Keywords:

Detergent , Electrical coagulation , Chemical oxygen demand , Sewage , Organic pollutants , Complementary flocculation , مواد شوینده , انعقاد الکتریکی , اکسیژنخواهی شیمیایی , فاضلاب , آلایندههای آلی , لختهسازی تکمیلی