چگونگی ارتقای مشارکت در تصمیمگیری کارکنان پایور سازمانهای امنیتی، اطلاعاتی و حفاظتی با نگرش به تعهد سازمانی

هدف اصلی این پژوهش تبیین و تشریح چگونگی ارتقای مشارکت در تصمیمگیری کارکنان پایور سازمانهای امنیتی، اطلاعاتی و حفاظتی با نگرش به تعهد سازمانی میباشد. در تحقیق حاضر پژوهشگران درصدد پاسخگویی به این سوال هستند که «ارتقای مشارکت در تصمیمگیری کارکنان پایور سازمانهای امنیتی، اطلاعاتی و حفاظتی با نگرش به تعهد سازمانی چگونه باید باشد؟». تحقیق از جهت هدف، کاربردی، از نظر ماهیت، توصیفی و از نظر روش، پیمایشی میباشد. جمعآوری اطلاعات به دو روش میدانی و کتابخانهای و با استفاده از ابزارهای مصاحبه با صاحبنظران، مطالعه اسناد و مدارک و همچنین پرسشنامه صورت پذیرفته است. ابزار اندازهگیری تعهد سازمانی پرسشنامه ۲۴ گویهای آلن و مییر بوده است (پرسشنامه دارای ابعاد تعهد عاطفی، تعهد تکلیفی و تعهد مستمر میباشد). ضرایب پایایی پرسشنامه به ترتیب برای ابعاد عاطفی، تکلیفی و مستمر برابر با ۰.۸۵، ۰.۷۹ و ۰.۸۳ بهدستآمده است. ابزار اندازهگیری مشارکت در تصمیمگیری، پرسشنامه سبکهای عمومی اسکات و بروس مشتمل بر ۲۵ گویه با طیف لیکرت میباشد. جامعه آماری پژوهش جمعا ۱۰۰ نفر است بهطوریکه با استفاده از جدول کرجسی- مورگان، حجم جامعه نمونه برابر با ۸۱ نفر مدنظر قرارگرفته است. نتایج تحقیق نشان داد که مدیران و مسئولان سازمانهای امنیتی، اطلاعاتی و حفاظتی، جهت ارتقای مشارکت در تصمیمگیری کارکنان پایور شایسته است نگاه ویژهای به نظام پیشنهادها و انتقادها داشته باشند. همچنین یافتههای پژوهش در سطح خطای پنج درصد (۰.۰۵=α) حاکی از آن است که میان تعهد سازمانی و مشارکت در تصمیمگیری کارکنان پایور رابطه مستقیم و معنیداری وجود دارد (شدت همبستگی: ۰.۷۲۲).

Keywords:

مشارکت در تصمیمگیری , تعهد سازمانی , تعهد عاطفی , تعهد تکلیفی , تعهد مستمر