تحلیل عوامل موثر بر پایداری همکاری های مرزی نمونه موردی (ایران و اقلیم کردستان عراق)

همکاریهای مرزی سبب گرد هم آمدن جوامع دو طرف مرز میگردد و این عامل میتواند بهصورت بالقوه برای تبدیل نمودن آنها به جوامعی توسعهیافته یاری رساند. هدف از تحقیق بررسی عوامل موثر بر تداوم همکاری مرزی بین ایران و اقلیم کردستان میباشد. روششناسی حاکم بر تحقیق حاضر بر اساس پارادایم اثباتی و بر اساس روش کمی بوده و به دنبال شناخت مهمترین عوامل و متغیرهای موثر بر تداوم همکاریهای مرزی بین اقلیم کردستان عراق و ایران است. بدین منظور مهمترین عوامل تاثیرگذار بر تداوم همکاریهای مرزی در ۶ بعد (سرزمینی، ژئوپلیتیکی، سیاسی، اجتماعی و فرهنگی، اقتصادی و دفاعی - نظامی) انتخاب شدند. یافتههای میدانی تحقیق حاضر که برگرفته از نظرات نخبگان و کارشناسان مرتبط با مسائل مرزی بود نشان داد که ۶ متغیر پیوستگی طبیعی مرز بین دو کشور، ایدئولوژیها و راهبردهای دو کشور هممرز، منابع مشترک مرزی، زبان مشترک بین ساکنین دو سوی رز، تروریسم بینالمللی و ... از جمله مهمترین متغیرهای تاثیرگذار بر پایداری همکاریهای مرزی بین منطقه خودمختار کردستان عراق و ایران محسوب میشوند. در نهایت میتوان گفت که بهمنظور بهبود وضعیت همکاری بین این دو منطقه ابتدا باید راهبردها و سیاستهایی متناسب با شرایط هر دو منطقه تدوین نمود تا بتوان در نهایت به پایداری در همکاریهای مرزی و بهبود وضعیت منطقه دست پیدا کرد.

Keywords:

همکاری مرزی , ایران , اقلیم کردستان عراق