محسن جانپرور - استادیار جغرافیا سیاسی، دانشگاه فردوسی مشهد، مشهد، ایران
ساجد بهرامی جاف - دانشجوی دکتری جغرافیا سیاسی، دانشگاه فردوسی مشهد، دانشکده ادبیات و علوم انسانی، مشهد، ایران
ریحانه صالح آبادی - دانش آموخته دوره دکتری جغرافیا سیاسی، دانشگاه تربیت مدرس، دانشکده ادبیات و علوم انسانی، تهران، ایران
دریا مازندرانی - دانش آموخته دوره دکتری جغرافیا سیاسی، دانشگاه تربیت مدرس، دانشکده ادبیات و علوم انسانی، تهران، ایران

همکاریهای مرزی سبب گرد هم آمدن جوامع دو طرف مرز میگردد و این عامل میتواند بهصورت بالقوه برای تبدیل نمودن آنها به جوامعی توسعهیافته یاری رساند. هدف از تحقیق بررسی عوامل موثر بر تداوم همکاری مرزی بین ایران و اقلیم کردستان میباشد. روششناسی حاکم بر تحقیق حاضر بر اساس پارادایم اثباتی و بر اساس روش کمی بوده و به دنبال شناخت مهمترین عوامل و متغیرهای موثر بر تداوم همکاریهای مرزی بین اقلیم کردستان عراق و ایران است. بدین منظور مهمترین عوامل تاثیرگذار بر تداوم همکاریهای مرزی در ۶ بعد (سرزمینی، ژئوپلیتیکی، سیاسی، اجتماعی و فرهنگی، اقتصادی و دفاعی - نظامی) انتخاب شدند. یافتههای میدانی تحقیق حاضر که برگرفته از نظرات نخبگان و کارشناسان مرتبط با مسائل مرزی بود نشان داد که ۶ متغیر پیوستگی طبیعی مرز بین دو کشور، ایدئولوژیها و راهبردهای دو کشور هممرز، منابع مشترک مرزی، زبان مشترک بین ساکنین دو سوی رز، تروریسم بینالمللی و ... از جمله مهمترین متغیرهای تاثیرگذار بر پایداری همکاریهای مرزی بین منطقه خودمختار کردستان عراق و ایران محسوب میشوند. در نهایت میتوان گفت که بهمنظور بهبود وضعیت همکاری بین این دو منطقه ابتدا باید راهبردها و سیاستهایی متناسب با شرایط هر دو منطقه تدوین نمود تا بتوان در نهایت به پایداری در همکاریهای مرزی و بهبود وضعیت منطقه دست پیدا کرد.

همکاری مرزی, ایران, اقلیم کردستان عراق