تحلیل عوامل موثر و پیشبینی تقاضای نیروی کار در چشمانداز ۱۴۰۴ کشاورزی ایران

هدف از مطالعه حاضر بررسی اثر واردات بخش کشاورزی بر تقاضای نیرویکار (اشتغال) کشاورزی ایران برای دوره زمانی ۱۳۹۸-۱۳۵۷ و پیشبینی اشتغال این بخش برای چشمانداز ۱۴۰۴ است. در مطالعه حاضر، تقاضای نیرویکار در بخش کشاورزی تابعی از دستمزد، ارزشافزوده بخش کشاورزی، موجودی سرمایه و واردات منظور شده است. جهت برآورد رابطه همجمعی و پویایی­های کوتاهمدت و بلندمدت، از الگوهای خودرگرسیونی برداری و مدل تصحیح خطای برداری استفاده شد. همچنین از شبکه عصبی طراحیشده به دلیل کارایی بیشتر نسبت به دیگر الگوها در جهت پیشبینی اشتغال بخش کشاورزی ایران برای سالهای ۱۳۹۹ تا ۱۴۰۴ استفاده شد. نتایج نشان داد که در بلندمدت ارزشافزوده بخش کشاورزی اثر مثبت و موجودی سرمایه، دستمزد و واردات اثر منفی بر اشتغال بخش کشاورزی دارد. همچنین نتایج نشان داد که روند کاهش سهم اشتغال در بخش کشاورزی ایران به نسبت کل اقتصاد تا سال ۱۴۰۴، همچون دهه­های گذشته ادامه خواهد داشت و از رشد سالانه ۰۳/۱ درصد به ۷۷/۰ درصد می­رسد. در نهایت سیاستهای دولت باید با هدف افزایش ارزشافزوده بخش کشاورزی اجرایی شود تا از این طریق شغلهای جدید، امنیت غذایی و خودکفایی فراهم شود.

Keywords:

ایران , واردات , پیشبینی , تقاضای نیرویکار , شبکه عصبی مصنوعی