حقایقی از روابط بین بنگاه و بانک: شواهدی از داده های شرکتهای بورسی در ایران

 اصلیترین منبع تامین مالی شرکتها در ایران بانکها هستند. رابطه بانک و بنگاه تحت تاثیر عوامل متعددی قرار داشته و این رابطه میتواند بر عملکرد بنگاهها اثرگذار باشد. از طرف دیگر، وضعیت مطلوب مالی بنگاه نیز میتواند بنگاه را در جهت یافتن تسهیلات با کیفیت بهتر و هزینه مالی کمتر کمک کند. در این پژوهش، از اطلاعات شرکتهای بورسی در خصوص بانکهای اعتباردهندهشان برای بازه زمانی ۱۳۹۳-۱۳۸۶ استفاده شده است. با بکارگیری این دادهها رابطه بانک و بنگاه تبیین شده و عوامل موثر بر شاخصهای منتخب رابطه بانک و بنگاه (سهم بانک غالب، تعداد بانکهای اعتباردهنده، شاخص تمرکز، سهم بانکهای خصوصی، و تعداد سالهای همکاری با بانک غالب) بررسی شدند. بر اساس یافتههای پژوهش، شرکتهایی با ریسک نقدینگی کمتر و نسبتهای مالی مطلوبتر، به اعتبارات با کیفیت بهتر و هزینه کمتر دسترسی دارند. از طرف دیگر، نتایج تحلیل رگرسیونها نشان میدهد که سهم بانکهای خصوصی در تسهیلات شرکتهایی که از نظر نقدینگی در شرایط مناسبی قرار ندارند، بیشتر است. همچنین، شرکتهایی با جریان نقدی بالا، تمرکز تسهیلاتشان (از نظر بانکهای اعتباردهنده) بیشتر میشود. به علاوه، بنگاهها هرچه بزرگتر باشند، سهم بانکهای خصوصی از تسهیلات و تعداد بانکهای اعتباردهنده به آنها بیشتر میشوند.

Keywords:

Bank Loan , Firms , Financial Risk , Financing , Creditor , تسهیلات بانکی , بنگاهها , ریسک مالی , تامین مالی , پانل پویا