کنش جمعی؛ نقطه اتصال تفکر نهادگرا و نگرش برنامهریزی ارتباطی
Publish place: The Journal Of Planning and Budgeting، Vol: 21، Issue: 4
Publish Year: 1395
نوع سند: مقاله ژورنالی
زبان: Persian
View: 576
This Paper With 32 Page And PDF Format Ready To Download
- Certificate
- من نویسنده این مقاله هستم
استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:
شناسه ملی سند علمی:
JR_JPBUD-21-4_002
تاریخ نمایه سازی: 21 اردیبهشت 1400
Abstract:
نهاد، کنش جمعی برای کنترل، آزادسازی، بسط و گسترش کنش فردی است؛ بهطوریکه هویت انسانها از طریق مشارکت در نهاد بهرسمیت شناخته میشود. برنامهریزی در چارچوب تفکر نهادگرا، به عرصهای فراتر از دوگانگیهای بین بخش عمومی و خصوصی حرکت کرده و از فعالیتی فردی (یا بینفردی) تبدیل به جنبهای از حکمرانی میشود. کنش ارتباطی، کنش جمعی افرادی است که برای دستیابی به تفاهم، از طریق امکان هماهنگی برنامههای عمل فردی، هماهنگ شده باشد. برنامهریزی ارتباطی، ضمن رد برنامهریزی بالابهپایین، ضرورت حضور تمام کنشگران را در فرآیند برنامهریزی خاطرنشان میسازد و اعتقاد دارد که فرآیندهای ارتباطی میتوانند منجر به ایجاد اتفاقنظر در مورد موضوعات اجتماعی و ترغیب اراده سیاسی برای تغییر شوند. تحلیل چارچوب دو نگرش نشان میدهد که با وجود اینکه شکلگیری تفکر نهادگرا و برنامهریزی ارتباطی در بسترهای زمانی و مکانی مختلف و مبتنیبر مکاتب فکری متفاوت بوده است، این دو دیدگاه دارای همپوشانی و نقاطی مشترک هستند؛ بهطوریکه ضمن تاکید بر ارتباط در برنامهریزی، کنش جمعی را به عنوان پایه تصمیمگیری در رویارویی با منافع متضاد معرفی میکنند. این مقاله، با بررسی و تحلیل منابع موجود، نقاط اتصال این دو نگرش را با تاکید بر نقش و جایگاه کنش جمعی معرفی مینماید.
Keywords:
Authors
محمود متوسلی
University of Tehran
کاوه حاجی علی اکبری
Shahid Beheshti University, Tehran
مراجع و منابع این Paper:
لیست زیر مراجع و منابع استفاده شده در این Paper را نمایش می دهد. این مراجع به صورت کاملا ماشینی و بر اساس هوش مصنوعی استخراج شده اند و لذا ممکن است دارای اشکالاتی باشند که به مرور زمان دقت استخراج این محتوا افزایش می یابد. مراجعی که مقالات مربوط به آنها در سیویلیکا نمایه شده و پیدا شده اند، به خود Paper لینک شده اند :