ارزیابی توانمندی مدلهای تک عاملی و چندعاملی در پیشبینی بازده سهام شرکتهای بورس اوراق بهادار

بررسی رابطه میان ریسک و بازده و شناسایی عوامل تاثیرگذار بر بازده، موضوعی است که همواره مورد توجه پژوهشگران حوزه مالی بوده است. شارپ (۱۹۶۳م.) و لینتر (۱۹۶۵م.) از طریق مدل قیمتگذاری داراییهای سرمایهای بیان نمودند که بازده کل بازار، تنها عامل موثر بر بازده اوراق بهادار است. چن، رول و راس (۱۹۸۶م.) بیان کردند که عوامل زیادی به غیر از بتا و عوامل شرکتی بر بازده اوراق بهادار موثر هستند. این پژوهش، رابطه توانمندی مدلهای تکعاملی و چندعاملی را در پیشبینی بازده سهام شرکت ها از طریق آزمون CAPM و مدل چندعاملی در قلمرو زمانی ۱۳۸۱ تا ۱۳۹۲ مورد بررسی قرار داده است. نتایج این پژوهش حاکی از آن است که مدل تک عاملی، ۱۷ درصد و مدل چندعاملی، ۶۱ درصد از تغییرات بازده سهام را پیشبینی میکنند و متغیرهای قیمت نفت، نرخ سود بلندمدت بانکی، نرخ تورم و تولید ناخالص داخلی در پیشبینی بازده سهام نقشی ندارند.

Keywords:

Return Stock , Uni-factor Model , Multi-factor Models , Systematic Risk , Unsystematic Risk , بازده سهام , مدل تک عاملی , مدل چندعاملی , ریسک سیستماتیک , ریسک غیرسیستماتیک.