احمدرضا جلالی نائینی - Institute for Management and Planning Studies (IMPS)
امیر افشین فتاحی - Institute for Management and Planning Studies (IMPS)
سعیده پاکدل بناب - Institute for Management and Planning Studies (IMPS)

بررسی رابطه میان ریسک و بازده و شناسایی عوامل تاثیرگذار بر بازده، موضوعی است که همواره مورد توجه پژوهشگران حوزه مالی بوده است. شارپ (۱۹۶۳م.) و لینتر (۱۹۶۵م.) از طریق مدل قیمتگذاری داراییهای سرمایهای بیان نمودند که بازده کل بازار، تنها عامل موثر بر بازده اوراق بهادار است. چن، رول و راس (۱۹۸۶م.) بیان کردند که عوامل زیادی به غیر از بتا و عوامل شرکتی بر بازده اوراق بهادار موثر هستند. این پژوهش، رابطه توانمندی مدلهای تکعاملی و چندعاملی را در پیشبینی بازده سهام شرکت ها از طریق آزمون CAPM و مدل چندعاملی در قلمرو زمانی ۱۳۸۱ تا ۱۳۹۲ مورد بررسی قرار داده است. نتایج این پژوهش حاکی از آن است که مدل تک عاملی، ۱۷ درصد و مدل چندعاملی، ۶۱ درصد از تغییرات بازده سهام را پیشبینی میکنند و متغیرهای قیمت نفت، نرخ سود بلندمدت بانکی، نرخ تورم و تولید ناخالص داخلی در پیشبینی بازده سهام نقشی ندارند.

Return Stock, Uni-factor Model, Multi-factor Models, Systematic Risk, Unsystematic Risk, بازده سهام, مدل تک عاملی, مدل چندعاملی, ریسک سیستماتیک, ریسک غیرسیستماتیک.