ارزیابی و برازش الگوی توسعه پایدار ورزش کشور بر اساس دستور کار ۲۱ جنبش المپیک

هدف این مقاله شناسایی ابعاد و مولفههای موثر و برازش الگوی توسعه پایدار برای ورزش کشور میباشد. این پژوهش از نوع توصیفی - پیمایشی است که با استفاده از طراحی مدل مفهومی اولیه و تعیین ابعاد چهارگانه اصلی (رویکردی، مدیریتی / اجتماعی، فرهنگی / محیط زیستی، سلامتی / اقتصادی) و نیز ۲۱ مولفه (هدف) اقدام به تعیین روایی و پایایی مدل و برازش آن شده است. مدل اولیه با استفاده از روش معادلات ساختاری و با کمک نرمافزار Smart PLS۲ مورد بررسی و آزمون قرار گرفت. برازش مدل در سه سطح صورت گرفت: برازش مدل اندازهگیری، برازش مدل ساختاری و برازش کلی مدل (GOF). نتایج نشان داد «بعد محیط زیستی / سلامتی» بیشترین اثر را بر الگوی توسعه پایدار ورزش کشور داشته است. سپس «بعد رویکردی / مدیریتی» و پس از آن «بعد اجتماعی / فرهنگی» و در نهایت «بعد اقتصادی» بر توسعه پایدار ورزش کشور اثرگذار هستند. مقدارR۲(۹۷۶۵/۰) نشان از تایید الگو دارد. هر دو شاخص در هر چهار سازه مثبت و بزرگتر از صفر بودند و افزونگی (۳۴۴/۰) که در نتیجه برازش کلی مدل اندازهگیری (کیفیت مناسب مدل اندازهگیری) و مدل ساختاری (توانایی بالای مدل ساختاری در پیشبینی کردن) تایید شد. برازش کلی مدل ۶۲۵۵/۰تعیین شد که نشان از برازش قوی مدل کلی پژوهش دارد. در میان اهداف نیز، بیشترین وزن متعلق به «برگزاری متعهدانه مسابقات ورزشی نسبت به اصول توسعه پایدار» و کمترین وزن متعلق به «مبارزه با طرد اجتماعی افراد» میباشد. بنابراین الگوی ارایه شده برایاصول توسعه پایدار ورزش کشور بر مبنای دستورکار۲۱ جنبش المپیک و بیانیه ریو میباشد.

Keywords:

توسعه پایدار , دستورکار۲۱ , جنبش المپیک , ورزش