آمنه عالی - دانشگاه علامه طباطبائی
علیاکبر سیف - دانشگاه علامه طباطبائی
پروین کدیور - دانشگاه خوارزمی

پژوهش در راستای تدوین الگوی آموزشی مبتنی بر رویکرد نوشتن برای یادگیری(دبلیو. تی. ال.) و سنجش اثربخشی تکالیف نوشتاری بر یادگیری و مهارت های نوشتاری دانشجویان علوم تربیتی اجرا شده است. با استفاده از طرح گروههای نامعادل با پیش آزمون و پس آزمون، ۱۱۵ نفر از دانشجویان کارشناسی علوم تربیتی دانشگاه فرهنگیان امیرکبیر کرج به طور تصادفی در سه گروه؛ آزمایش یک (تکالیف کوتاه نوشتاری)، آزمایش دو (مقاله نویسی تحلیلی) و گواه (آموزش سنتی) گمارده شدند. تحلیل کوواریانس دادههای حاصل از اجرای ابزارهای پژوهش (آزمون پیشرفت تحصیلی و آزمون مهارتهای اساسی تربیتی کالیفرنیا)، در دو مرحلهی پیش و پسآزمون که قبل و بعد از ارائهی ۱۶ جلسه آموزش اجرا شد، نشان داد؛ میانگین نمرهی یادگیری دانشجویان دو گروه نوشتاری، در همهی سطوح یادگیری به جز سطح به یادآوردن، بالاتر از گروه آموزش سنتی است. میانگین گروه مقالهنویسی در سطح به کاربستن بیش از گروه تکالیف کوتاه است همچنین، افزایش معناداری در نمرهی نوشتن دانشجویان دو گروه آزمایشی، به ویژه گروه مقالهنویسی، در اغلب مهارتهای نوشتاری مشاهده شد. در مجموع یافتهها اثربخشی آموزش مبتنی بر نوشتن را تایید و نشان داد که مقالهنویسی تحلیلی نسبت به تکالیف کوتاه، بر ارتقا سطح یادگیری و مهارتهای نوشتاری دانشجویان، موثرتر است.  

نوشتن برای یادگیری, تکالیف کوتاه نوشتاری, مقالهنویسی تحلیلی, یادگیری, مهارتهای نوشتاری