ارزیابی شاخص های زیست اقلیمی آسایش انسان به روش بیکر و شاخص فشار عصبی (مطالعه موردی: شهر همدان)

مطالعات بیوکلیمایی یکی از موضوعاتی است که بر شکل گیری محیط های انسانی تاثیرگذار است. بنابراین محیط زندگی انسان باید به گونه ای طراحی شود که سلامت و آسایش ساکنان را تضمین کند. در این پژوهش شاخ صهای زیست اقلیمی بیکر و فشار عصبی در ایستگاه همدان(نوژه) در یک دوره آماری ۱۱ ساله )( ۲۰۰۰ تا ۲۰۱۰ ) مورد ارزیابی قرار گرفته است. بر اساس شاخص بیکر، سهماه فصل گرم سال یعنی ماه های ژولای، آگوست و سپتامبر در ایستگاه همدان (نوژه) در شرایط بیوکلیمایی محدوده آسایش قرار دارد. ماه های می، ژوئن و اکتبر، شرایط محیطی خنک و بیوکلیمایی انسانی تحریک ملایم را تجربه می کند. ماه های آوریل، نوامبر و دسامبر شرایط اقلیمی سرد و ماه های فصل سرد سال یعنی ژانویه، فوریه و مارس، شرایط محیطی خیلی سرد و شرایط بیوکلیماییانسانی به طور متوسط آزاردهنده را تجربه می کند. در مقابل با بررسی شاخص فشار عصبی، شرایط آسایش در ایستگاه همدان فقط در ماه ژولای فراهم بوده و ماه های می، ژوئن، آگوست و سپتامبر شرایط اقلیمی خنک را تجربه می کند. ماه اکتبر خیلی خنک و آوریل، نوامبر و دسامبر شرایط اقلیمی سرد و در ماه های ژانویه، فوریه و مارس شرایط اقلیمی خیلی سرد حکمفرماست.

Keywords:

آسایش بیوکلیمایی , شاخص بیکر , شاخص فشار عصبی , ایستگاه هواشناسی همدان(نوژه)