تحلیل و ارزیابی مخاطره فرونشست در شهربابک با استفاده از تکنیک تداخل سنجی راداری

فرونشست ناشی از ازدیاد بهرهبرداری از منابع آب زیرزمینی نسبت به توان ترمیمی آن در برخی نواحی داخلی ایران، سابقه طولانی دارد. در سال های اخیر، فرونشست زمین باعث بروز مخاطره جدی محیطی در دشت ها و مناطق مختلف ایران شده است. فرونشینی سطح زمین از جمله مخاطرات محیطی است که بشر در دهه های اخیر به دلیل برداشت بیرویه از منابع آب زیرزمینی با آن مواجهشده است. این پدیده همانند سایر مخاطرات مانند زلزله، خشکسالی، سیل، طوفان، لغزش و غیره... از جمله موانع توسعه اقتصادی اجتماعی و عمرانی به شمار میرود. پدیده فرونشست به طور معمول با مخاطرات فراوانی همراه است. این پدیده می تواند سبب آسیب های زیربنایی، طبیعی و در نهایت به افزایش خطرپذیری جامعه و اقتصاد گردد. در سال های اخیر در ایران هم با افزایش میزان فرونشست به پی ساختمان ها، باند فرودگاه ها، پل ها، تونل ها، خیابان ها، خطوط حمل و نقل ریلی و جاده ای آسیب زیادی وارد شده است. بدین منظور در این پژوهش، میزان فرونشست زمین در شهربابک با استفاده از تصاویر راداری ماهواره Sentinel-۱ از سال ۲۰۱۴ تا ۲۰۲۰ در نرم افزار Snap با استفاده از تکنیک تداخل سنجی راداری مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت که نتایج نشان داد میزان فرونشست این محدوده از سال ۲۰۱۴ تا ۲۰۱۷ حداقل ۳۲ سانتی متر و حداکثر ۵۰ سانتی متر، از سال ۲۰۱۷ تا ۲۰۲۰ حداقل ۳۵ سانتی متر و حداکثر ۵۳ سانتی متر و از ژانویه سال ۲۰۲۰ تا آوریل سال ۲۰۲۰ حداقل ۵.۱ سانتی متر و حداکثر ۶.۹ سانتی متر بوده است.

Keywords:

فرونشست زمین , شهربابک , تکنیک تداخل سنجی راداری , SENTINEL_۱ , SNAP , مخاطرات طبیعی