اثربخشی زوج درمانی راه حل محور بر صمیمیت زناشویی و ثبات ازدواج در زوجین

پژوهش حاضر با هدف بررسی اثربخشی زوج درمانی راه حل محور بر صمیمیت زناشویی و ثبات ازدواج در زوج ها صورت گرفت. روش پژوهش از نوع شبه آزمایشی با طرح پیش آزمون و پس آزمون و گروه گواه بود. جامعه آماری این پژوهش، شامل کلیه ی زوج های مراجعه کننده به مرکز مشاوره آموزش و پرورش شهرستان قاین در بهار ۱۳۹۷ بود. به منظور انتخاب گروه نمونه، از روش نمونه گیری هدفمند با جایگزینی تصادفی استفاده شد. بدین ترتیب، از بین افراد داوطلب شرکت در جلسات که معیارهای ورود به مطالعه راداشتند(۴۰ نفر) به صورت تصادفی ۲۰ نفر(۱۰ زوج) انتخاب شده و از طریق جایگزینی تصادفی در دو گروه آزمایش و گواه قرار گرفتند(هرگروه ۱۰ نفر، شامل ۵ زوج). معیارهای ورود به مطالعه عبارت بود از: .۱ کسب نمره بالا(۲ انحراف معیار پایین تر از میانگین) در پرسشنامه بی ثباتی ازدواج.۲ شرکت در جلسات همراه با همسر. ابزار پژوهش عبارت بود از شاخص بی ثباتی ازدواج و پرسشنامه صمیمیت زناشویی، که ابتدا روی هردو گروه آزمایش و گواه به صورت پیش آزمون اجرا شد و سپس گروه آزمایش تحت زوج درمانی راه حل محور (متغیر مستقل) قرار گرفته(هشت جلسه ۹۰ دقیقه ای در هشت هفته) و گروه گواه تحت هیچ مداخله ای قرار نگرفتند. در انتها، از هردو گروه پس آزمون بعمل آمد. داده های بدست آمده با استفاده از روش تحلیل کواریانس تک متغیره و روش های آمار توصیفی مورد تحلیل قرار گرفت. نتایج نشان داد که زوج درمانی راه حل محور به طور معناداری ثبات ازدواج و صمیمیت زناشویی زوج ها را افزابش داده بود. نتایج حاصل از این پژوهش می تواند راهگشای مشاوران و درمانگران در کمک به زوج ها یاشد.

Keywords:

زوج درمانی راه حل محور , صمیمیت زناشویی , ثبات ازدواج.