اثربخشی آموزش مهارت های خودآگاهی با محوریت دینی بر رضایت از زندگی زناشویی و کنترل اضطراب اجتماعی زنان متاهل

پژوهش حاضر با هدف بررسی اثربخشی آموزش مهارت های خودآگاهی با محوریت دینی بر رضایت از زندگی زناشویی و کنترل اضطراب اجتماعی زنان متاهل صورت گرفت. روش پژوهش از نوع نیمه آزمایشی بود که نمونه ها به صورت هدفمند انتخاب شدند وبه روش تصادفی در دو گروه آزمایش و کنترل جایگزین شدند. جامعه آماری این پژوهش، عبارت بود از کلیه زنان مراجعه کننده به مرکز مشاوره زندگی زیبا شهرستان تربت حیدریه(۱۰۴ نفر) در بهار.۱۳۹۸ ابزار پژوهش عبارت بود از پرسشنامه اضطراب اجتماعی و پرسشنامه رضایت از زندگی ، که ابتدا روی هردو گروه آزمایش و گواه به صورت پیش آزمون اجرا شد و سپس گروه آزمایش تحت آموزش خودآگاهی (متغیر مستقل) قرار گرفته(هشت جلسه ۶۰دقیقه ای در هشت هفته) و گروه گواه تحت هیچ مداخله ای قرار نگرفتند. در انتها، از هردو گروه پس آزمون بعمل آمد. داده های بدست آمده با استفاده از روش تحلیل کواریانس و روش های آمار توصیفی مورد تحلیل قرار گرفت. نتایج نشان داد که آموزش مهارت خودآگاهی با محوریت دینی به طور معناداری رضایت زناشویی زنان را افزایش داده و اضطراب اجتماعی آنها را کاهش داده بود.نتایج حاصل از این پژوهش می تواند راهگشای مشاوران و درمانگران در کمک به زنان یاشد.

Keywords:

خودآگاهی با محوریت دینی , رضایت زناشویی , اضطراب اجتماعی