احسان بیکی - دانشجوی کارشناسی ارشد رشته پژوهش هنر دانشگاه سیستان و بلوچستان

بعد از گذشت قرنها مباحث زیادی پیرامون هنر شکل گرفته است. هرچند کلمه »هنر« با ادعاهایی که حمل میکند ترس برانگیز است اما این هنرمند است که با رفتار و واقعیت پیش روی خود یعنی انسانیت و جامعه به این کالبد بیروح جان میدهد. وقتی هنرمند به واسطه شرایط در حقیقت خود بایستد و فقط ملاکش آثار هنری شود آنجاست که هنروارد مرحله ای از رکود و حتی تجزیه و اضمحلال شده است . برای تحقق اصلاحات و عوض کردن شرایط موجود در یک جامعه، این هنرمندان هستند که باید نردبان حرکت مردم به سوی شکوفایی و تغییر اوضاع حاکم شوند.بررسی دوره و افکار عبید زاکانی که بر اثر شرایط خفقان آور جامعه به وجود آمده، طنز سیاسی - اجتماعی است که هدف اصلی این پژوهش انتقاد از شرایط نابسامان جامعه و اصلاح آن است. روح این هنر نمایی در روحیه ی ظلم ستیزی و صلح طلبی و عدالت جویی و مبارزه با ریاکاری زمانه، مصداق های هنری این هنرمند و جامعه ی هنری متعهد است. نگارنده در این پژوهش سعی دارد با روش تحلیلی و توصیفی و بهره گیری از مطالعات کتابخانه ای با بررسی و تحلیل چند نمونه نظریه و نقد درباره هنر و هنرمند آنچه که درایجاد پیش اهنگهای انقلابی زمینهای بارور، حامل نوآوری و گسست، نقد و براندازی میشود و در آن هنگام هنر میتواند مزاحم باشد، آفرینشهایی را مطالبه کند که شانهدفبه پرسش کشیدن هنجارها و برهم زدن توامان سنتهای زیبایی شناسی و جامعه در مجموعه ی آن است.

رفتار انتقادی، هنر در اجتماع، هنر متعارض، ادبیات عبید زاکانی.