تهیه و اعمال نانوپوشش های اپوکسی/سیلیکا/زیرکونیا به روش غوطه وری بر روی زیرلایه پلیمری و بررسی مقاومت سایشی و حرارتی آنها

در این تحقیق، پوشش هایی متشکل از اپوکسی حاوی درصدهای مختلف وزنی از نانوذرات اکسید سیلیسیمو نانوذرات اکسیید زیرکونیو ، بر روی زیرلایه های پلیمری اعمال شده است. اهمیت این موضوع به علتمحدودیت مقاومت سطحی کامپوزیت های زمینه پلیمری در برابر آسیب های ناشی از سایش و حرارت وافزایش محدوده ی کاری این مواد می باشد. در این تحقیق، میزان پایداری حرارتی پوشش ها با استفاده ازآزمون TGA ارزیابی شد. همچنین مقاومت به سایش زیرلایه های پوشش داده شده با آزمون سایشی Taberمورد مطالعه قرار گرفت. استحکام چسبندگی پوشش ها نیز با آزمون Pull off اندازه گیری شد. نتایج نشانداد که دمای پایداری حرارتی برای زیرلایه پوشش داده شده با پوشش S۹Z۳ (اپوکسی حاوی ۹ % وزنینانوذرات سیلیکا و ۳ % وزنی نانوذرات زیرکونیا) نسبت به زیرلایه بدون پوشش، ۳۰ درصد افزایش یافتهاست. بالاترین میزان مقاومت به سایش برای زیرلایه با پوشش S۶Z۶ (اپوکسی حاوی ۶% وزنی نانوذراتسیلیکا و ۶ % وزنی نانوذرات زیرکونیا) به دست آمد. پوشش های S۶Z۶ (اپوکسی حاوی % ۶ وزنی نانوذراتسیلیکا به همراه ۶ % وزنی نانوذرات زیرکونیا) و S۹Z۳ (اپوکسی ۹% وزنی نانوذرات سیلیکا به همراه ۳ %وزنی نانوذرات زیرکونیا) نیز بیشترین استحکام چسبندگی را دارد.

Keywords:

نانوذرات سیلیکا , نانوذرات زیرکونیا , نانوکامپوزیت پلیمری , پوشش مقاو به سایش وحرارت