محسن خسروی فر - کارشناس ارشد مهندسی صنایع، مجتمع کشتی سازی و صنایع فراساحل ایران
مهدی کرباسیان - مجتمع دانشگاهی مدیریت و مهندسی صنایع، دانشگاه صنعتی مالک اشتر
سید اکبر نیلی پور طباطبایی - مجتمع دانشگاهی مدیریت و مهندسی صنایع، دانشگاه صنعتی مالک اشتر

با افزایش پیچیدگی محصولات و سیستم های تولیدی، به کارگیری سیستم نگهداری و تعمیرات پیشگیرانه همچون قابلیت تعمیرپذیری در طراحی سامانه، می تواند نقش زیادی در کاهش قیمت تمام شده محصول نهایی ایفا نماید. در این مقاله ضمن توجه به تعمیرپذیری در طراحی یک شناور دریایی در قالب یک الگوی بومی شده در بستر چرخه عمر طراحی سیستم ها، بهبود تعمیرپذیری در طراحی سیستم ها و کاهش زمان توقف برای تعمیر در تولید محصولات و بهبود قابلیت اطمینان و دسترس پذیری سیستم ها موردتوجه قرار گرفته است. به همین منظور با توجه به کم رنگ بودن مباحث تعمیرپذیری در طراحی سیستم های شناورهای دریایی، پس از بررسی چرخه های عمر محصولات مشابه و انتخاب منطبق ترین چرخه عمر شناورهای دریایی که شامل ۵ فاز اصلی است و استفاده از ۱۶ الزام مرجع تعمیرپذیری، به کمک روش تصمیم گیری چند معیاره، الگوی طراحی و توسعه الزامات تعمیرپذیری در بستر چرخه عمر سازگار با طراحی سیستم های شناورهای دریایی استخراج شده است. کاهش هزینه و زمان نت، افزایش دسترس پذیری سیستم، کاهش صدمه/ خستگی اپراتور فنی نت، کاهش هزینه و زمان نت، کاهش ساعت های آموزش اپراتورهای فنی نت، بهبود و تسریع در تشخیص مشکل، کاهش احتمال صدمه به قطعه یا سیستم ، بهبود قابلیت اطمینان از مزایای استفاده این الگو در طراحی هستند

طراحی و توسعه, تعمیرپذیری, شناور دریایی, تصمیم گیری چند معیاره, تاپسیس, آنتروپی شانون