ارزیابی عوامل موثر بر لنگرپیچشی در مقطع اتصالات گیردار فولادی به روش المان محدود

طبق بررسیهای آزمایشگاهی و تحلیلی، ازجمله مسائل پنهانی که در اتصالات گیردار رایج وجود دارد، مساله لنگر پیچشی در مقطع تیر، در محل اتصال به ستون، بخصوص در بالهای تیر میباشد. دلیل عمده پیدایش این لنگر پیچشی، کمانش تیر تحت خمش در ناحیه فشاری و بعبارتی مساله کمانش جانبی-پیچشی در تیرها میباشد. عدم توجه به این لنگر پیچشی موجب بروز شکستهای عمده در اتصالات میگردد. هدف از انجام این تحقیق بررسی عوامل موثر بر لنگر پیچشی در مقطع تیر و ارزیابی مقدار تاثیر هریک از این عوامل به روش المانمحدود است. بدینمنظور 7نوع اتصال تیر به ستون در نرمافزارANSYSمدل شدهاست و برای هریک از مدلها مقدار لنگر پیچشی در مقطع اتصال تیر به ستون بدست آمدهاست عوامل مورد بررسی جزییاتی مانند وجود سختکننده جان ستون، ورقهای پوششی کناری، ورقهای کناری نیمهعمق و تمامعمق طرفین تیر، صلبیت تکیهگاه، وجود مهار جانبی در طول تیر و میزان انعطافپذیری مصالح موردنظرمیباشد. در نهایت بررسیها نشان دادهاند که مهار جانبی تیر بخصوص در محدوده اتصال و نیز میزان انعطافپذیری مصالح بیشترین تاثیر و صلب نمودن تکیهگاه کمترین تاثیر را درکاهش لنگر پیچشی در مقطع اتصال ایفا مینماید.

Keywords:

سازه های فولادی , اتصال گیردار تیر به ستون , لنگرپیچشی , تحلیل المان محدود