پهنه بندی کاربری اراضی منطقه شرق اصفهان با استفاده از تصویر ماهواره ای IRS-P۶

از داده های سنجنده LISS IV، ماهواره IRS-P۶برای تهیه نقشه کاربری اراضی دشت سگزی واقع در شرق اصفهان استفاده شد که مساحت منطقه مورد مطالعه ۲۲۱۲۱ هکتار می باشد. تصاویر باند ۲ (سبز)، باند ۳ (قرمز) و باند ۴ (مادون قرمز نزدیک) سنجنده LISS IV با دقت زمینی ۸/۵ متر، با روش نزدیک ترین همسایه و مدل هندسی چند جمله ای درجه یک با RMSE حدود ۳/۰ پیکسل به نقشه توپوگرافی ۱:۲۵۰۰۰ منطقه ثبت داده شد. برای آنالیز داده ها روش های مختلف پردازش تصویر نظیر طبقه بندی نظارت شده و نظارت نشده، تجزیه مولفه های اصلی، فیلتر گذاری و شاخص گیاهی NDVI روی داده های ماهواره ای اعمال گردید. در نهایت نقشه کاربری اراضی با استفاده از روش هیبرید به دست آمد. نقشه حاصل ۶ کاربری ارضی زیر را به خوبی تفکیک نمود: اراضی کشاورزی، زمین های بایر، اراضی به هم خورده، زمین های تاغ کاری(Haloxylon amodendron)، خطوط ارتباطی و جاده ها، مناطق مسکونی و محل های صنعتی. این نقشه دارای ضریب کاپای ۸۹% و دقت کلی۹۲% است. زمین های بایر در این منطقه اراضی با پوشش گیاهی طبیعی ولی بسیار ضعیف را شامل می شود که جزو بیابان های طبیعی محسوب می گردند. زمین هایی که در اثر فعالیت کوره های آجرپزی، توپوگرافی طبیعی زمین به هم خورده و به دنبال آن پوشش گیاهی کاملا از بین رفته، اراضی تخریب شده محسوب می شود؛ این اراضی جزو مناطق بیابانی مصنوعی منظور می گردد. داده های این سنجنده برای تفکیک انواع کاربری های مطالعه شده به خصوص در رقومی سازی جاده ها توانائی بالایی دارد، بدین ترتیب داده های این سنجنده برای تصحیح نقشه های ۱:۲۵۰۰۰ توپوگرافی می تواند کاربرد داشته باشد.

Keywords:

Hybrid method , IRS-P۶ , Isfahan , Land use , LISS IV , IRS-P۶ , LISS IV , اصفهان , کاربری اراضی , روش هیبرید