آثار درخت بلوط ایرانی (Quercus brantii Lindl.) بر برخی خصوصیات خاک در منطقه جنگلی یاسوج

درختان جنگلی در نتیجه عوامل مختلفی بر خاک زیر سایهانداز خود تاثیرگذار هستند. مطالعه ارتباط میان درختان و خاک یکی از عوامل اساسی در مدیریت و آمایش جنگل هاست. اکوسیستم جنگلی زاگرس یکی از مهم ترین اکوسیستم های جنگلی در حال تخریب در ایران است. بلوط ایرانی (Quercus brantii) مهم ترین گونه درختی این جنگلهاست. این مطالعه به منظور بررسی اثر درخت بلوط بر برخی خصوصیات فیزیکی و شیمیایی خاک سایهانداز در سه منطقه جنگلی اطراف یاسوج صورت گرفت. این تحقیق با استفاده از یک طرح فاکتوریل ۲×۳×۳ (۳ عمق، ۳ منطقه و ۲ فاصله) و در قالب طرح کاملا تصادفی در ۴ تکرار انجام شد. نمونههای خاک از ۳ عمق۲۰-۰، ۴۰-۲۰ و ۶۰-۴۰ سانتیمتری در زیر و خارج سایه انداز برداشته شد. بر اساس نتایج به دست آمده درخت بلوط در اکثر موارد موجب افزایش معنیدار کربن آلی، نیتروژن کل، فسفر قابل جذب، پتاسیم تبادلی، هدایت الکتریکی، آهن، منگنز و روی گردیده و بر میزان pH، کربنات کلسیم معادل و مس کاهش معنیداری داشته است. براساس این نتایج تاج پوشش این درخت بر بافت خاک اثر معنیداری نداشته است. با توجه به آثار ذکر شده مشخص میشود که حضور این درختان عامل مهمی در تغییر خصوصیات خاک این جنگل ها بوده است.

Keywords:

Oak , Forest , Canopy , Soil properties. , بلوط , جنگل , تاج پوشش , خصوصیات خاک