بررسی مدیریت آبیاری و کود بر کیفیت رواناب خروجی در آبیاری جویچه ای

مدیریت و طراحی بهینه آبیاری و کوددهی می توانند عامل کنترل کننده انتقال آلاینده ها باشند. به طوری که هرگونه ترکیب مدیریت آب و مواد مغذی که منجر به کاهش رواناب و نفوذ عمقی، ایجاد فرصت مناسب برای نفوذ املاح، کاهش رسوبات و اعمال تدریجی کود شود در کنار توجه به مسایل اقتصادی و سهولت کاربرد می تواند قابل توجه باشند. در این تحقیق، تاثیر دو روش مدیریت آبیاری کاهش دبی و دبی ثابت در آبیاری جویچه ای و دو روش مدیریتی کوددهی به صورت جامد و مایع بر خروج مواد مغذی نیتروژن، فسفر و پتاسیم به صورت رواناب مورد ارزیابی قرار گرفت. نتایج نشان می دهد که مدیریت آبیاری کاهش دبی به همراه مدیریت پخش غیریک نواخت کود جامد در مورد هر سه عنصر به دلیل کاهش خروج مواد مغذی از مزرعه دارای برتری بود. ولی بررسی خروجی نیترات در ۶ مدیریت مختلف اعمال شده نشان داد که مدیریت آبیاری کاهش دبی و اعمال سه مرحله ای کود جامد، کودآبیاری و کودآبیاری (با نسبت های ۴/۱، ۲/۱ و ۴/۱) به دلیل نتایج مشابه با مدیریت کاهش دبی و اعمال سه مرحله ای کود جامد و تاثیر بیشتر بر یک نواختی رشد گیاهان در طول جویچه و سهولت کاربرد، توصیه می گردد.

Keywords:

Surface water pollution , Irrigation management , Fertilization management , Nutrient. , آلودگی آب های سطحی , مدیریت آبیاری , مدیریت کوددهی , مواد مغذی