وقوع بیماری آتشک گلابی در اثر Erwinia amylovora در استان گیلان

Publish Year: 1386
نوع سند: مقاله ژورنالی
زبان: Persian
View: 147

This Paper With 8 Page And PDF Format Ready To Download

  • Certificate
  • من نویسنده این مقاله هستم

استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:

لینک ثابت به این Paper:

شناسه ملی سند علمی:

JR_JWSS-11-40_021

تاریخ نمایه سازی: 22 اردیبهشت 1400

Abstract:

بیماری آتشک گلابی با عامل Erwinia amylovora یکی از بیماری های خطرناک درختان میوه دانه دار در بسیاری از مناطق دنیا می باشد که موجب نکروز شدن بافت های میزبان می گردد. این باکتری یک نکروژن تدریجی است که می تواند به تدریج با گسترش خود موجب تخریب تمام بافت های گیاه میزبان شود. در این بررسی طی بازدید های مکرر از مناطق کشت گلابی آستانه اشرفیه، لاهیجان و کیاشهر در استان گیلان از درختان آلوده به آتشک گلابی نمونه برداری به عمل آمد. علایم بیماری روی درختان گلابی آلوده به صورت نکروز سرشاخه ها همراه با ترشحات صمغ در بافت های آلوده بود. جهت جداسازی عوامل بیماری زای باکتریایی تعدادی از بافت های آلوده، شاخه، تنه و جوانه ها پس از شستشو و ضدعفونی سطحی با هیپوکلریت سدیم ۵%. و شستشوی مجدد با آب مقطر سترون در آب پپتونه له شدند. سپس ۱۰۰ میکرولیتر از عصاره روی محیط های کشت روی محیط آگار مغذی سوکروز دار حاوی آنتی بیوتیک سیکلوهگزامید (۵۰ میکروگرم در میلی لیتر ) با یک میله شیشه ای خمیده پخش گردید بعد از سه تا پنج روز کلنی های سفید مایل به کرم کمرنگ انتخاب و روی محیط های کشت مذکور خالص شدند. جدایه های باکتری به دست آمده به صورت میله ای شکل، گرم منفی و بی هوازی اختیاری بودند. جدایه ها روی محیط کشت های غنی از سوکروز تولید لوان نموده، ولی قادر به تولید رنگدانه فلورسنت در محیط KB نبودند. تمام جدایه های مورد بررسی در توتون و شمعدانی فوق حساسیت ایجاد کردند. باکتری های جداشده اکسیداز، نیترات، اوره آز و ایندول منفی بوده و قادر به لهانیدن برش های سیب زمینی، تولید گاز H۲S و هم چنین رشد در دمای ºC ۳۶ نبودند. به علاوه جدایه ها قادر به استفاده از سیترات، استوئین، سوربیتول و تری هالوز بوده و آزمون ژلاتین آنها نیز مثبت بود. بر اساس مجموع خصوصیات مرفولوژیکی، بیوشیمیایی و فیزیولوژیکی و تکثیر یک قطعه ۹۳۷ جفت بازی از DNA با استفاده از روش واکنش زنجیره ای پلی مرآز (PCR) به کمک آغازگرهای اختصاصی Ea۱ و Ea۲ جدایه های مذکور به عنوان Erwinia amylovora شناسایی شدند.