تاثیر میزان پروتئین جیره و محدودیت غذایی بر عملکرد و دمای بدن جوجه های گوشتی تحت تنش گرمایی

تاثیر میزان پروتئین جیره و محدودیت غذایی بر عملکرد، دمای بدن و برخی از شاخص های هماتولوژی جوجه های گوشتی سویه تجاری راس ۳۰۸ در شرایط تنش گرمایی مورد ارزیابی قرار گرفت. برای این منظور جوجه های گوشتی در سن ۲۱ تا ۴۲ روزگی با یکی از سه تیمار آزمایشی زیر تغذیه شدند. تیمار اول و دوم شامل جیره های حاوی سطح پروتئین توصیه شده (۱۹۹۴، NRC) و ۸۵ درصد مقدار توصیه شده آن بودند که طی آزمایش به صورت آزاد در اختیار پرندگان قرار داشتند. تیمار سوم گروه با محدودیت غذایی بود که با جیره حاوی سطح پروتئین توصیه شده تغذیه شدند اما روزانه به مدت ۶ ساعت در طی مدت تنش گرمایی گرسنه نگه داشته می شدند. هر تیمار آزمایش شامل ۶ تکرار و هر تکرار متشکل از ۱۸ قطعه جوجه گوشتی بود. آب طی آزمایش همواره در اختیار پرندگان قرار داشت. نتایج آزمایش نشان داد کاهش سطح پروتئین جیره و یا اعمال محدودیت غذایی تاثیری بر افزایش وزن پرندگان نداشت (P>۰/۰۵). اعمال محدودیت غذایی سبب کاهش مصرف و بهبود ضریب تبدیل خوراک، بهبود نسبت راندمان انرژی و کاهش دمای بدن پرندگان در هنگام تنش گرمایی در ۲۴ و ۳۲ روزگی شد (P<۰.۰۵). کاهش مقدار پروتئین جیره و اعمال محدودیت غذایی سبب کاهش چشمگیر پروتئین مصرفی، افزایش نسبت راندمان پروتئین و همچنین افزایش مقادیر هماتوکریت و اسید اوریک خون شد (P۰/۰۵). اعمال تنش گرمایی سبب افزایش دمای بدن، مقدار هماتوکریت، گلوکز و اسید اوریک خون پرندگان شد.

Keywords:

Protein , Performance , Feed restriction , Heat stress , Broilers. , پروتئین , عملکرد , محدودیت غذایی , تنش گرمایی , جوجه گوشتی