تنوع ژنتیکی درون و بین گونه های علف های چمنی چند ساله با استفاده از نشانگر مولکولی AFLP

شناسایی گونه های چمنی بر اساس خصوصیات مورفولوژیک به لحاظ شباهت های آنها مشکل است. از طرفی گزینش ژنوتیپ های والدی بر اساس فاصله ژنتیکی مناسب برای اجرای تلاقی ها و به نژادی چمن حائز اهمیت است. بدین ترتیب استفاده از روش های ملکولی به عنوان ابزاری کارا در ارزیابی و شناسایی ژنوتیپ ها مورد توجه قرار گرفته است. هدف از این پژوهش بررسی تنوع ژنتیکی بین و درون گونه های مختلف چمن و برآورد روابط ژنتیکی آنها با استفاده از نشانگر AFLP بوده است. تعداد پنج گونه چمن به همراه پنج رقم از هر گونه انتخاب شد و با استفاده از نشانگر ملکولی AFLP مورد مطالعه قرار گرفت. با استفاده از ۱۰ ترکیب آغازگری، تعداد ۱۱۷۰ نوار حاصل شد که تمام آنها در بین ارقام چندشکلی نشان داده شد. از بین آغازگرهای مورد استفاده، ترکیب آغازگری P-AAG و M-CAG با ۱۶۶ نوار، بیشترین تعداد نوار و ترکیب آغازگری P-ACT و M-CGC با ۸۱ نوار، کمترین تعداد نوار را تولید کردند. گروه بندی ژنوتیپ ها با استفاده از روش تجزیه خوشه ای بر اساس ضریب جاکارد، ۵ گونه مورد نظر را از یکدیگر جدا کرد. ضمن این که رقم های متعلق به هر گونه نیز از یکدیگر تفکیک شدند. برخی از این نشانگرها در مورد یک گونه، اختصاصی بودند که از آنها می توان در شناسایی گونه مورد نظر استفاده کرد. تولید تعداد نوار زیاد و میزان چندشکلی بالا در گونه ها و رقم های مختلف چمن بیانگر آن است که این روش می تواند به طور کارا و موثری در تعیین روابط ژنتیکی رقم های مختلف بین و درون گونه ای چمن مورد استفاده قرار گیرد.

Keywords:

Perennial grass , AFLP marker , Genetic diversity , Genetic distance. , علف های چمنی چندساله , نشانگر AFLP , تنوع ژنتیکی , فاصله ژنتیکی